Türk Siyasi Tarihi kitaplarını, Türk Siyasi Tarihi sözleri ve alıntılarını, Türk Siyasi Tarihi yazarlarını, Türk Siyasi Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Türkiye'de demokrasinin başarısız olması esas olarak liderlerin başarısız olmalarından kaynaklanıyordu. Siyasal partilerin liderleri, Türkiye'nin çok boyutlu sorunlarını birkaç pratik ve kestirme kararla çözülmesi mümkün rutin sorunlar olarak gördüler. Veyahut bu sorunları seçkinci niteliğe sahip olan kendi sağ ve sol ideolojilerini yaşama geçirmek için elverişli araçlar olarak değerlendirdiler. İdeolojilerini benimserken ülkenin bunlara hazır olup olmadığını düşünmediler. Osmanlı İmparatorluğu'ndan miras kalan ve Cumhuriyet döneminde gelişen siyasal, sosyal ve kültürel kurumları, değerleri ve özlemleri görmezden gelerek ideolojilerini yaymaya çalıştılar."
“Devletçilik” ya da Devlet kapitalizmi, rastgele sonuçlar üreten diğer bir politikaydı. Devletçilik, özünde, devletin yatırımcı, denetimci ve düzenleyici olarak ekonomiye müdahalesi anlamına geliyordu. Bununla birlikte 1930’dan sonra kurulan Kamu İktisadi Teşebbüsleri çok gereksinim duyulan malları üretseler de büyük zarar ediyorlardı. Bu zararlar da genel bütçeden karşılanıyordu. Buna karşın hükümet, özel girişim özgürlüğünü kısıtlayarak Devlet girişimlerini yaygınlaştırdı. Bunun yanı sıra, bürokrasinin tarım dâhil tüm faaliyet alanlarındaki otoritesini arttırmak için çaba gösterildi.
Osmanlı İmparatorluğu'nda ve daha sonra Cumhuriyet'in en azından ilk dönemlerinde, toplumsal ve siyasi örgütlenmenin bina olunduğu esas dayanak ordu olmuştur.
Dp iktidarının en büyük başarısı, daha önce benzeri görülmemiş hızlı bir kalkınma sağlayan ekonomik politikası oldu. Bu politika, dışarıdan alınan cömert yardımlar ve krediler ile destekleniyordu.