Yavuz Bülent Bâkiler, yediden yetmişe, Anadolu’dan Türkistan’a yüreği Türklükle çarpan herkesin ağabeyi. Yıllardır videolarını izlerdim bir keresinde de tesadüfen yüz yüze tanışma fırsatım oldu. Eşiyle hemşehri olduğumuzu duyunca kendisine enişte dememi istemesini hiç unutmadım. İlk defa gördüğü, tesadüfen tanıştığı birisinden kendisine enişte demesini söylemişti. O samimiyeti bu satırlarda yeniden buldum. Yavuz Abi karşınızda, size Türkistan anılarını anlatıyor. Bir sayfasında “Hitler buraları işgal etseydi...” diyerek başlattığı ironi konuşması beni hem güldürdü hem hüzünlendirdi. Kitap için ne söylesem eksik kalır hem ağladım, hem güldüm, hem düşündüm. Güçlü bir yürek, güçlü bir kalemle birleşmiş. İşte bu kadar!
