Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Turunç Ağacı
Jokha AlharthiTurunç Ağacı Yorumları ve İncelemeleri
Turunç Ağacı yorumları ve incelemelerini, Turunç Ağacı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Turunç Ağacı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
‘Geceleyin aniden uyandım. Yan tarafıma dönmüş uyuyorken ölüm düşüncesi geldi aklıma. Silinip gitme fikri beni altüst etti. Milyonlarca yıldır genişleyip duran şu kainatta birer zerre olarak daha önceki gibi tekrar yokluğa karışmak… Ölüm düşüncesini derin bir kabullenişle hissettim içimde. Kendi yok oluşumu bu denli kabullenişime neredeyse gülecektim. İçimde bir endişe veya merak hissi yoktu. Nasıl ve ne zaman olacağı bir an aklımdan geçse de son derece rahat ve kendimden emindim. Derin bir nefes aldım. Sanki bir şeyle barışmıştım. Sonra uykuma döndüm.’
.
Benzer hatta aynı olmaktan korktuğumuz kişileri kaybediyoruz önce. Sonra nasıl kaybettiğimizi anlamaya çalışmakla geçiyor zamanımız. Bunu ben mi yaptım diye de soruyoruz kendimize, zamanla her kayıp gibi alışıyoruz elbet. Kaybın boşluğu dolmasa da.
.
Ummanlı yazar Jokha Alharthi ile Dolunay Kadınları ile tanışıp öyle sevmiştim ki! Turunç Ağacı da çevrildiğinde hemen okumak istedim çünkü yine bol karakterli ve katmanlı bir hikayeye sürükleneceğimi biliyordum. Beklediğim gibi de oldu. Yine geçmişle ve köklerinin hikayeleriyle yoğrulan-sınanan bir karakter karşılıyor bizi. Amir’in kızı büyütüyor onu ve kardeşlerini, sonra ülkesinden çok uzaklara gidiyor. Amir’in kızını hatırladıkça kumaş çözülüyor sanki, anne ve babası düşüyor aklına önce, sonra onların aileleri..
Hafızaya, toplumsal cinsiyet ve statü rollerine, arada kalmışlığa dair büyük sözler söylemeden de düşündüren bir eser Turunç Ağacı.
Yazar Alharthi’yi daha çok okumak dileğiyle..
.
Süleyman Şahin çevirisi, Barış Şehri kapak tasarımıyla ~
176 syf.
8/10 puan verdi
Jokha Alharthi’nin hikaye anlatıcılığını çok seviyorum. Dolunay Kadınları’ndan sonra elim hızlıca Turunç Ağacı’na gitti ve yine naif güçlü çok iyi bir ‘çoklu kadın anlatısı’ okudum. Doğu batı sıkışmışlığı, köklerimizle olan ilişkilerimiz, dünyadaki çeşitli kadın halleri, pişmanlıklarımız, kopamadıklarımız üzerine çok çok iyi bir hikaye.
Kurgu, geçmiş gelecek ve karakterler arası hızlıca atlayışlar barındırıyor dolayısıyla bütünlüklü uzun bir hikayeden ziyede birçok karakterin belirli zaman dilimlerindeki yaşantılarına şahitlik ediyoruz. Dolayısıyla belki de bir zaman sonra kurgunun detayları aklımdan silinse de bu kitabın büyüsü kesinlikle bir duygu bırakmış olması bende.
Yazarın kaleminin sadeliğinden gücünü alan bir anlatı Turunç Ağacı. Duyguları çabasız bir başarıyla, yormadan karşı tarafa aktarabiliyor. Bize de sadece kurgunun içinde akıp gitmek kalıyor.
Kadın olmaya, bambaşka hayatlardaki kadınların kesişen yaşamlarına dair okumalar yapmayı seviyorsanız pişman olmayacağınız bir metin. Keyifli okumalar!
Aidiyet
Bir insanın bir topluma aidiyet duygusunu veren ismidir. İsmi yoksa o yerde varlığını kabul ettiremez ve hep görmezden gelinir.
Kitapta anlatıcı olan Zuhur, büyükannesinden bahsederken;
"Pişmanlık duygusundan, görmezden gelmekten, aldırmazlıktan, aldırmıyor gibi görünmekten boğuluyorum."(s.8)
"...o ev,o avlu, o ağaçlar bize aitti.
Turunç Ağacı
Umman'ın Yaslı Rüzgarı
-
Kurgusuyla, karakterleriyle, diliyle içimde bir uhte bırakan, geçmişin kökleri ile bugünün tomurcuklarını; bu memleketten çok uzak bir coğrafyanın bu memlekete çok yakın bir yasını anlatan büyülü bir kitap Turunç Ağacı.
Şüphesiz büyülü olmasının bu denli etkisi Türkiye coğrafyasında da bir çok kadının benzer hayat
Hikayeye girmeye zorlandığım bir kitap oldu. Yanlış zamanda okuduğumu düşünüyorum aslında. Karakter takibi ve geçmiş - günümüz geçiş bölümlerini kaçırmama adına zihnin berrak olduğu bir dönemde okunması gerektiğine inanıyorum. Hikaye çok şeyi barındırıyor. Hayatın akışına müdahalemizin olamadığını hatırlattı bana. Pişmanlıklarımızla, boyun eğmelerimizle, yanlış kararlarımızla ve hırslarımızla ama aslında tüm planladıklarımız dışında ilerlediği gerçeği çarptı tekrar. Ayrıca bizim adımıza alınan kararlarla ömür geçirişin acısını hissettim. Öte yandan hata ediyor olsa da kendi isteğinin peşinden gidip mutlu olanı gördüm. Zıtlıklar birlikte verilmiş kısaca. Ayrıca vedanın zorluğu , veda edememenin pişmanlığı belki de ana tema. Ne denli veda edebiliyoruz ki sanki ? Veya hangi veda bizi tatmin edebilir ? Kitap bana nasıl ki ordan oraya atlıyor gibi geldiyse incelememde de ben ordan oraya atladım. Bence kitabi hatırlamam için birebir.