Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar" adlı romanı, Türk edebiyatının en önemli ve özgün eserlerinden biridir. Roman, topluma uyum sağlayamayan, hayatın anlamını sorgulayan bireylerin hikayesini anlatır. Başkahraman Turgut Özben, yakın arkadaşı Selim Işık'ın intiharını öğrendikten sonra, onun hayatını ve ölümünün ardındaki nedenleri araştırmaya başlar. Bu süreçte, Selim'in günlükleri, mektupları ve arkadaşlarının anlattıkları aracılığıyla onun iç dünyasını keşfeder.
Roman, geleneksel anlatı yapısını kırarak, postmodern bir tarzda ilerler. Atay, eserinde ironik ve eleştirel bir dil kullanarak, bireyin modern toplumdaki yerini, varoluşsal sorgulamaları ve yabancılaşmayı işler. "Tutunamayanlar," edebi ve felsefi derinliği ile okurlarına geniş bir perspektif sunar.
