Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Tutunamayanlar Yorumları ve İncelemeleri
Tutunamayanlar sözleri ve alıntılarını, Tutunamayanlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her kitabın okunmayı beklediği bir zamanı var, ben yıllardır okumayı isteyip ama bir türlü cesaret edemediğim bir eser. Yarım bırakırsam diye ertelemiştim, çünkü o kadar gözüm korkmuştu ki ama şimdiye nasip oldu. Bitince ne yaşadım ben, diye kendime sordum. Selim Işık, Turgut Özben, Süleyman Kargı, Olric, Günseli ve bir sürü tutunamayanlar listesi. Kitabın içinde bir sürü kitap isimleri vardı bazılarını okumuştum ama Oblomov'u okumak için listeme ekledim. Dostoyevski, Tolstoy, Gorki, Puşkin, Balzac daha bir çok şair ve yazar ismi geçiyor. Bir kitap birçok kapıyı açacak eserlerle donatılmış. Ben iyi ki okumuşum dedim, bu tadı başka hangi kitapta bulurum hiç bilemiyorum. 456-537 sayfalar arasındaki noktasız cümleler bölümünde yazara olan hayranlığım en üst seviyeye ulaştı. Bilenmezlik, ikilemde kalmak, iç ses, anlaşılmazlık, bir sürü şey iç içe. Hatta "hastalık hastası" olduğum için günlüklerdeki yazılan bölümlerde kendimi buldum.
Okuyun, okutun, keyifli okumalar.
Selim ışık ♡
Yayımlandığı 1970'li yıllarda ilgi görmeyen romanı, 1990'lı yıllarda her entellektüelin kitaplığında bulunması gereken zorunlu bir klasik halini almıştı. Bugün ise - Tutunamayanlar- entellektüel çevrenin yeni baştan ilgi odağı olmuş durumda. Romanın dönemsel zamanlarda zirveye oturmasını "modernlik ve postmodernlik arasında sıkışıp kalmış günümüz Türk edebiyatındaki boşluğu,'Oğuz'um Atay yazarlığı' ile doldurabilme çabası olarak görüyorum. Atay,bugün yaşamış olsaydı yıllar sonra tutulabilmiş olmanın sevincini duyumsardı içinde. Çünkü Tutunamayanlar bilinçaltından bilinç seviyesine çıkan bir tutunabilme çabasını simgeliyor.
selim ışık... hayatı boyunca anlaşılmayı bekleyen ama ölümünden sonra bile tam anlaşılamayan bir tutunamayan. kitap boyunca oturup selim'le konuşup ona sarılmak geldi içimden. insanlara verdiğini o kadar alamamış bir insan, o kadar ciddiye alınmamış bir insan ki artık dayanamayıp sonlandırıyor hayatını. bunu yaparken bile arkasında bir trajedi bırakmak istemiyor.
oğuz atay'ın okuduğum ikinci kitabı. tehlikeli oyunlar'da hikmet benol'la kendimi buldum diyebilirim. ama tutunamayanlar'daki selim ışık daha farklı bir yer edindi bende, kendime daha yakın buldum. buna rağmen okurken bazı noktalarda selim'i yargıladığımı fark ettim ve kendime kızdım. işte selim'in dayanamadığı nokta da buydu zaten. olduğu gibi kabul edilememek. toplumca kabul edilen normallere uygun yaşayamadığı için dışlanılmak, alay edilmek.
turgut özben'in de ayrı bir yeri var kitapta ama bence turgut'un kitaptaki asıl amacı selim ışık'ın anlaşılmasına aracı olmak. başlangıçtaki turgut ile sondaki turgut arasındaki fark çok bariz. arkadaşının ölümünden kendini de suçladığı için başlangıçtaki 'normal bir hayat süren insan' rolünden çıkıp selim'i anlamaya çalışırken o da bir tutunamayan oluyor sonunda.
kitap ana hatlarıyla bu şekilde. kendini toplumun normallerine biraz olsun bile uzak gören kişilerin tutunamayanlar'da kendini daha net göreceğini düşünüyorum. ayrıca kitabın ilk bölümünde sıkılanlar olabilir belki. ama ikinci bölümden itibaren bu sıkıntının olmayacağını düşünüyorum. iyi okumalar:)
Yazarın başka kitabını okuyacağımı sanmıyorum. 200 ü geçti okuduğum sayfa sayısı fakat boşa zman kaybı. Nasıl olur da okunacaklar listesinde olur bir türlü aklım almadı. Yine de emeğine sağlık. Benden geçerli not malesef alamadı. Kitabı da bir arkadaşıma hediye ettim. Bakalım o nasıl bulacak
Kitabı 2 sefer bitirmiş birisi olarak bu incelemeyi yazıyorum, kitap 724 sayfa olduğu için okurların en çok yarım bıraktığı kitaplardan birisidir diye düşünüyorum. Ben ilk okuduğum da ikinci okuyuşumdaki hazzı alamamıştım bu yüzden kitabı belli bir aralıklar ile okurdum. Ama gel gelelim ikinci okuyuşum da kitap beni resmen içine çekiyordu, saatlerce başından kalkamıyordum. Bu bana bir şeyi öğretti bir kitabı okuyabilmek için zamanının gelmesi lazım sanırım.
nasıl bi inceleme yapmalıyim bilemedim..
çok karışık buhranlı karmaşık 75 sayfalik cümlesi bulunan bi kitapmissin.tam olay örgüsü olusuyo diyorum farkli bi boyuta geciyo. neyseki ikinci defa baslamamda bitirebildim.turgut selim hersey ikinizde baslayip bitiyo ama neden bu kadar buhranlisiniz bilemedim..
Herkesin tutunmak isteyipte tutunmakta zorlandığı kitap‘ furyalarıyla ünlenmiş anlam derinliğininin içinde barındırdığı seviyeye herkesi almak istemeyen kitap TUTUNAMAYANLAR...Kitap iş telaşı ile ertelediğim ve kitaplığımın 8 yıldır ev sahipliği yaptığı yerinden almış bulunup başladım. Bir zamanı vardı ve o zaman bu zamanmış! Anlatılamayacak kadar derin ve okundukça yaşanılası bir başyapıt Oğuz Atay’ın TUTUNAMAYANLARI. Muhteşem bir zekanın izlerini taşımakla kalmıyor karakterlerin ruh dünyasından girip sizleri dünyasına konuk ediyor TUTUNAMAYANLAR.
Bazı yerlerde yorup zorlasada tıpkı hayat gibi yorumlayıp her zaman sürükleyici olmayışını tecrübe ediniyorsunuz okurken. Turgut ve Turgut’un kafasının içinde ki olaylar, hayali arkadaşı Olric ve
kendi yaşantısından bıkmış Turgutçuğum Özben ve hayata tutunmayı başaramamış hep dışlanıp hor görülmüş Selimciğim Işık. Karakterleri kendi yaşantısından sıyırıp hayatınıza ruh dünyanızda ağırlıyor anlamlandırmadığız bir dolu yaşantınıza işte benim diyorsunuz. Farkettiğiniz gibi kitabın içeriğinden çok bıraktığı izleri konuştuk sizlerin üzerindeki etkilerini görmek için keyifle okumanızı değil bu kez ruhunuzla okumanızı tavsiye ediyorum :)
Ruhunuza iyi gelecek bu okuma !
Üç defa okudum, üçünde de bambaşka bir adamdım. Tutunamayanlar'dan olmasına ramak kalmış, bir zamanlar çok ince çizgilerde yürümüş birisi olarak ben, bu kitabı aklımdan atamıyorum. Kürk Mantolu Madonna gibi bu kitap da yaşamın akışından azıcık bile kopmamış, en ufak bir yalnızlıkta içkiye sigaraya sığınan ezikler için hava atılacak bir malzeme haline gelmiş olsa da o mal güruha rağmen Türk edebiyatının zirvelerinden biridir.
Yarım bırakma muhabbetlerini görünce ızdırap geçiriyorum. Bu kitap, sıkılabileceğin alelade bir kitap değil. Hayatın bizzat kendisi. Zamansız, okuyup bitirmekle bitmeyen. Okuyorum desen de ötesinde olan, adeta gözünün önünde akan. Tıpkı hayat gibi.
Oğuz Atay'ı anma günlerinde Twitter'da kitaptan alıntılar paylaşıp onlardan kopmayı hayal dahi edemediği kendisi gibi loser olan arkadaş grubuyla boş yaşayıp hayata ezber aforizmalarla saldıran tiplerin anne babalarından nefret ediyorum. Çünkü gerizekalı ve loser çocuk yoktur, gerizekalı ve loser anne baba vardır.
Not: Çok saptım. Tutunamayanlar bir başyapıttır.
İnceleme öznel bir şeydir bu yüzden kitabın yapısal özelliklerinden bahsetmeyeceğim.Sanırım beni en çok sarsan kitaplardan biri oldu,Selim'in yüzünde kendi benliğini gören bir kaç milyon insandan biri oldum.Butun satırlar birbirinden ayrı ve birbiriyle bağlaşıktı.Kitap sizin gözünüzü ondan ayırmamanızı istiyor,iyice odaklanmanızı istiyor.İnsan Selim'in ölümünü gerçekten kabullenemiyor,içinde bir acı hissediyor ve bomboş bakmaya başlıyor.Roman boyunca dostum varmış da intihar etmiş gibi ızdırap çektim.Bir yandan onun aynasında kendimi izledim.Kim bilir belki aynı yolda buluşuruz Selim'le.
Tehlikeli Oyunlar’la başlayan Oğuz Atay serüvenim, Korkuyu Beklerken ve nihayet Tutunamayanlar’la devam etti. Okumak için çok heveslendiğim fakat asla kendimi hazır hissetmediğim bir kitaptı. Özellikle bu ara tatili seçtim okumak için. Nereye kadar okumaktan kaçacağım dedim. Nihayetinde okudum. Açıkçası okurken çok ama çok fazla zorlandım. Daha önce okumuş kişilere danıştım. Anlamadığımı düşündüğüm için kendimde bir sorun aradım. Bir ara kitabın ilerlemediğini düşündüm. Yarım bırakmak hiç aklımda yoktu. Öyle ya da böyle bitirecektim. Bitirdim de. Fakat kitabı çok fazla irdelemeye kalktığımda kafamın çok karıştığını fark ettim. Fazlasıyla can sıkıcı bir durum. Arkadaşımın desteğiyle bitirdim diyebilirim. Bütünü anlayamıyorsan, parça parça geçen olayları benimsememi, bunların bütünü kavramada yardımcı olabileceğini söyledi. Öyle de yaptım. Yine de birçok şey havada kalmış gibi hissediyorum. En çok zorlandığım kısım bilinç akış yöntemiyle yazılmış kısımdı. Sık sık "Ben şu an ne okuyorum, sorun bende mi?" sorularını sordum kendime. Çok dağınık konuştuğumun farkındayım. Özür diliyorum. Kesinlikle ikinci kez okunulması gereken bir kitap benim için. İnsanı okurken buhrana sokuyor, evet. Okurken Tutunamayanlar’a tutunmaya çalıştığımı düşündürdü sık sık.
Kitap ilk başta biraz ağır yavaş nerdeydin nereye geldik bu Selim napıyo ya diye düşünebilirseniz ya da şimdi Selim den bahsediyodu bu adama nasıl geldi diye düşünebilirsiniz, ki düşünün. Kimse Oğuz Atay’ın sade bir kalemi olduğunu söyleyemez. Bir sayfayı iki kere başa dönüp okuduğumu bilirim öyle beyin fırtınası yaptırır adama Oğuz Atay ama kitap biraz ilerleyince aldınız tat o kültleşmiş kelimeleri olayları nokta atışı yapması kısaca ayrı bi tat alıyorsunuz. Kitap bitince elinize alıp çizdiğiniz yerleri tekrar bakmak istiyorsunuz. Tekrar okumak ve iyice sindirmek.
"Disconnectus Erectus"
- - - - -
Lady Godot: Doğum yeri ve tarihi kayıtlarda bulunamadı. Kitap koklayıcısı olarak geçimini sağladı. Kitabın okunmaya değer olup olmadığını koklayarak öğrenecek kadar burnu gelişmişti ve böylece insanları zaman kaybından kurtarıyordu. Bir gün bir etkinlik sayesinde eline bir kitap aldı, kokladı kokladı... Daha önce kokladığı hiçbir
Belki birçok kişi fazla bulacak ama bence Tutunamayanlar Türk edebiyatının en kaliteli romanıdır. Romandaki birçok düşünce çok iyiydi. Ansiklopedi, Olric, Selim’in günlüğü romanın en iyi kısımlarıydı. Günseli’nin Selim’i anlattığı bölümde hiç noktalama işaretleri olmaması da bilinç akışını vermesi yönüyle çok mantıklı ve ilginçti. Oğuz Atay bizlere böylesine değerli bir roman bıraktığın için sana minnettarım.