Ücretli Emek ve Sermaye
Karl MarxSözler ve Alıntılar
İşçi, kendini kiraladığı kapitalisti dilediğinde terk eder, kapitalist de uygun bulduğu her an, artık ondan faydalanmadığı ya da istediği faydayı artık sağlamadığı an işten atar. Ne var ki, yegâne gelir kaynağı, emek gücünün satışı olan işçi, tüm alıcılar sınıfını, yani kapitalistler sınıfını, kendi varlığından vazgeçmeden terk edemez. O, şu ya da bu kapitaliste ait değildir, ama kapitalistler sınıfına aittir.
Sayfa 31Kitabı okudu
Üretken sermaye ne kadar büyürse, işbölümü ve makine kullanımı o kadar genişler. İşbölümü ve makine kullanımı ne kadar genişlerse, işçiler arasındaki rekabet o kadar genişler ve ücretleri o denli küçülür.
Sayfa 64Kitabı okudu
(...) satıcılar arasında, piyasaya sürdükleri metaların fiyatını düşüren bir rekabet söz konusudur.
Fakat aynı zamanda alıcılar arasında da bir rekabet vardır; onların rekabeti de satışa sunulan metaların fiyatını yükseltir.
Sayfa 32Kitabı okudu
Bir ev büyük ya da küçük olsun, etrafındaki evler de küçük olduğu sürece, bir konuta dair tüm toplumsal talepleri tatmin eder. Ama küçük bir evin yanı başında bir saray yükselirse, o küçük ev bir kulübe haline ufalır. Bu küçük ev artık, sahibinin hiç talepte bulunamayacağının ya da sadece en asgari taleplerde bulunabileceğinin alametifarikasıdır; ve uygarlığın ilerleyişi sırasında istediği kadar yükseledursun, komşu saray aynı, hatta daha büyük oranda yükseldiğinde, görece küçük evin sakini kendini dört duvarının arasında gitgide daha huzursuz, hoşnutsuz, ezik hissedecektir.
İşçinin kendisi için ürettiği şey, dokuduğu ipek, madenden çıkardığı altın, yaptığı saray değildir. Kendisi için ürettiği şey, ücrettir.
Eğer ipekböceği, varlığını bir tırtıl olarak sürdürmek için koza örseydi, tam bir ücretli işçi olurdu.