Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Uçurum İnsanları
Jack LondonYüksek Puanlı Uçurum İnsanları Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Uçurum İnsanları sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Uçurum İnsanları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
BİR LOKMA, BİR HIRKADAN ÇOK DAHA FAZLASI
Sene 1902. Jack London Londra’nın doğu yakasının sefalet içinde yaşayan insanlarını gözlemlemek ve dünyanın geri kalanına aktarmak için yola çıkar.
Her dört kişiden birinin devletin hayır kurumlarında aç biilaç öldüğü, her 1000 kişiden 939’unun sefalet içinde hayata veda ettiği, 8 milyon kişinin açlık sınırında çırpındığı o “büyük imparatorlukta”
Kitap ile "Modern Avrupa Tarihi" adlı dersimize giren hocamızın Sanayi Devrimi konusunu işlerken tavsiye etmesi üzerine tanıştım. Jack London, bir iş için Londra'ya seyahat eder ve özellikle Londra'nın doğu yakasına gidip keşiflerde bulunmak ister. Bu keşiflerin amacı insanların ne durumda olduklarını ve nasıl hayatlarını devam ettirdiklerini gözlemlemektir. Bu gözlemleri onlar gibi yaşayarak yapar. Şehire olan göçler yerli işçilerin maddi olarak sıkıntılar yaşamalarına neden olmuştur.
Kitabın ismi olan "uçurum insanları", en güçsüzler, sersemler ve embesillerdir. En güçsüzlerden kastedilen şey göçlerden dolayı sıkıntılarla boğuşan kesimdir.
Londra o kadar kalabalık bir sehir olmuştur ki, boş ev bulmak neredeyse imkansızdır. Hatta iş arayan, evsiz insanlar (yanlış hatırlamıyorsam) düşkünlerevine gidip bir gece kalıp kahvaltılarını yaptıktan sonra da oradan ayrılmak zorunda kalıyorlardı ya da polisin sürekli uyandırmasını göze alabiliyorsanız parklardaki banklarda yatıp kalkabiliyorlardı. 1900'lü yılların başında Londra'nın durumu bu ve daha benim anlatmadığım birçok şey var, onları da okumak isterseniz öğrenebilirsiniz.
Kitap bir araştırma kitabı değil, anlattıklarımdan böyle bir izlenime kapılmanızı istemem, roman tadında okuyabileceğiniz bir kitap. Meraklısına tavsiye ederim.
Okuması, sindirmesi zor bir kitap Uçurum İnsanları. Yazarın da "hiçbir kitabım için bu kadar gözyaşı dökmedim" dediği çalışması. Kendisi de evsiz kalmış, hüküm gitmiş Jack London, 1902 yılında bir kaç aylığına İngiltere 'nin yoksul semtlerinden Doğu Yakası' na gelir ve halktan biri gibi burada zaman geçirir. İnsan onurunu ayaklar altına alan manzaralarla karşılaşır burada; çöpten beslenen insanlar, evsizler, bedenini satmak zorunda kalan kadınlar, yok paraya günde 15 saat çalışan her yaştan yoksun insanlar...Sözde imparatorluğun şanına yakışmayan bedbahtlıkta bir nefes almaya çalışan insanlar. Gerçi hala bazı şeyler tanıdık, yaşam beklentisi, barınma koşulları ve çalışma ortamı açısından bugün yoksunluk seviyeleri, sözü edilen o 'uçurum' günlerinden bu yana büyük ölçüde iyileşmiş olsa da, Jack London'ın kitabının ele aldığı birçok konu maalesef hala varlığını sürdürmekte.
Uçurum İnsanları, okuyucularına berbat gecekondu mahallelerinde yaşayan insanlar, kapitalizm, yoksulluk kültürü ve sosyal kölelik hakkında düşünmeleri için ortaya konan etkileyici bir kitap. Sadece edebi bir metin değil, ciddi bir sosyolojik çalışma aynı zamanda. Kamuoyunun vicdanını uyandırma, acil ve etkili reformları uygulamaya yönelik güçlü bir istek hakim satırlarda, yukarıdan görmek için biraz aşağı bakıp görmek gerek diyor London, gerçeklik çukurun içindeki Uçurum İnsanlarında. Yazarın en sevdiğim kitaplarından oldu.
..
..
Jack London birkaç aylığına Doğu Yakası olarak bilinen yoksul bir semtte yaşamak ister.Halktan biriymiş gibi giyinir onların arasına karışır.Burada işçilerin ağır çalışma şartlarına rağmen yeteri kadar değer görmediğini,karnını doyurmak için çöpten çürük yiyecek toplayan insanları ve bunun gibi birçok yoksulluk belirtileri görür.Ve bunları not alarak kitap haline getirir.
Sayfaları çevirdikçe tüylerin diken diken olduğu, insanların yüreğine dokunan bir eser.Dili de oldukça sade rahatlıkla okunabilir.Tavsiye ederim.
London'dan harika bir inceleme kitabıyla geldim bugün. Öncelikle yorumuma bu kitap herkesin kitaplığında bulunmalı diyerek başlıyorum. İngiltere'de sefalet çukurunda, uçurumun dibinde ölümü iple çeken insanları anlatmış bize London. Her yönüyle çarpıcı olan bu eserin asıl ilgi çekici tarafı bizzat London'ın kendi yaşadıklarını ve gözlemlediklerini
Açların, yoksulların Manifestosu
Uçurum insanları, Jack London 1902 yılında Londra'nın doğu yakasında halkın durumunu bizzat yerinde görmek için yaptığı ziyaret.
Doğu yakasında, halk gibi giyinir, halkın içine karışır, onların sefaletini, açlığını, yaşamlarını gözlemler. Bu gözlemleri bütün çıplaklığıyla gözler önüne serer, başta anlatılanların dönemin İngilterisinde geçtiğine inanmakta zorlanıyorsun. Anlatılan acıklı hikayeler, belgelere dayalı mahkeme kayıtları, yaşanılan olayları gerçekçi bir biçimde gösteriyor.
Birde insanların ekonomik yaşamını, istatistik veriler eşliğinde aktarıyor. Halkın psikolojik anlamda nasıl etkilendiğinide okuyorsunuz.
Kitapta geçen bu alıntı aslında her şeyi özetliyor;
Doğu Londra böyle bir getodur, zenginlerin, güçlülerin ikamet etmediği, gezginlerin uğramadığı, iki milyon işçinin yığıldığı, ürediği ve öldüğü bir getto. 132
Kitabın sonlarına doğru eskimoların ve medeniyet ile ilgili müthiş karşılaştırma var.
Birde işin en acıklı tarafı geçmişten günümüzde halla bazı benzerlikler olduğu...
Jack London kitapla ilgili hissetikleriyle bitireyim.
"Başka hiçbir kitabım için yoksulların ekonomik açıdan aşağılanmasını inceleyen Uçurum insanları kadar kalp ağrısı çekip gözyaşı dökmedim."
Şidetle tavsiye ederim kitabı.
Yazardan okuduğum ilk kitaptı anlatım dili çok güzeldi kitabı okurken okuma heyecanınız hiç düşmüyor anlatım dili akıcı ve anlaşılırdı.
Doğu Bölgesi halkının yaşam koşullarına tanık olmak, dünyaya duyurmak amacıyla 1902 yılında Londra’ya giden Jack London, başlangıçta Londra’daki arkadaşlarından kendisini Doğu Bölgesi’ne götürmelerini rica etmiş fakat arkadaşları yazarı bu fikrinden vazgeçirmeye çalışmış ve sonunda yardım etmek istemediklerini dile getirerek başka bir isme yönlendirmişlerdir. Kimseden yardım alamayacağını anlayan London kendi başına Doğu Bölgesine gitmeye karar vermiştir. Yazar o döneme ait yaşama şeklini, sosyolojik durumlarını ustalıkla ele almış. Kitap ile ilgili yaptığım araştırmaya göre Yazar, Doğu Bölgesi’nden okuyucuya aktardığı gözlemlerini resmi kaynaklardan edindiği istatistiksel bilgilerle ve gazetelerden okuduğu haberlerle inandırıcı kılmaya özen gösteriyor. Ayrıca eser, kurgu dışı olmasının yanında yazarın kaleminde büyük çoğunlukla kurgusal bir eser gibi yazılmış. Bu sayede okuması kolay ve amacının hakkını verecek düzeyde bilgilendirici bir eser ortaya çıkmış.
Bu kadar yıldır Jack London okurum. Böylesini görmedim. George Orwell ile yakın arkadaş olurlardı aynı döneme denk gelebilselerdi. Sanki 20. Yüzyıl bize onun ölümünün hemen ardından bir George Orwell hediye etmiş gibi. Peki 21. Yüzyılda kim var? Herkes tanımasa da, Ali Smith. :)
Hikaye belki de Charles Dickens ile başlar. İki şehrin hikayesi
Uçurum İnsanları
Jack London, gerçek yaşamların yazarı. Kitaplarında neredeyse yaşanamamış ve esinlenmemiş olay yoktur. Bu olayların çoğunda yazarın kendi yaşantısından esintiler vardır.
Uçurum insanları, yazarın Doğu Londra'ya yaptığı ziyarette gördüklerini anlatılıyor. Güzide şehir Londra'nın bu yakasında insanlar yaşamıyor, yaşamaya çalışmak üzere
Kitap kimi yerlerde roman diye geçiyor, ama daha çok araştırma-inceleme kitabı bence. Belirli bir olay örgüsü var, ama roman okuma beklentisiyle okuyacakları tatmin etmez bu olay örgüsü.
Kitapta, Jack London kılık değiştirip Londra'nın Doğu Yakası'nda yoksul işçi kesimi arasına karışıp, onların yaşamlarını inceliyor ve ne kadar sefil durumda olduklarını bize gösteriyor. Bu kitaptan 30 yıl sonra "Paris ve Londra'da Beş Parasız" adlı kitabında George Orwell da yoksul kesimin bu sefilliğini anlatmıştı. Uçurum İnsanları'nı okuduktan sonra Jack London'un, George Orwell'dan daha iyi bir şekilde bu durumu anlattığını fark ettim. Bunun nedeni London'un daha objektif bir şekilde anlatmasıdır, bunun aksine Orwell gerçekten de yoksul duruma düştüğü için olayları fazla öznel olarak anlatmıştır. Yine de iki kitabın da okunmasını şiddetle tavsiye ederim, ikisi de muhteşem kitaplardır.
MEDENİYET ORTALAMA İNSANIN ÜRETİM GÜCÜNÜ ARTTIRIR MI?
Cevap evet. Arttırır. Ama asıl sorulması gereken soru, kitabın sonunda da belirttiği gibi, eğer medeniyet ortalama insanın üretim gücünü arttırıyor ise, bu ortalama insanın refahını neden arttırmaz? Üreticinin ürettikleri sayesinde ürettiren kesim yükselirken üretenler nasıl daha dibe, uçuruma sürüklenir, sefillik içinde, karın tokluğuna dahi denilemeyecek seviyelerde kalmaya zorlanır? Evet. Kötü yönetim.
Londra.. Hepimizin abartılı bir kavram olsa da birçoğumuzun gitmek için birçok şeyden vazgeçebileceği Londra..
Tüyler ürpertici, haklı, sinir bozucu gerçekler olarak tanımlayabileceğimi düşündüğüm bir eser oldu. Ortalamanın üzerinde bir hayat süren bir beyin, 'uçurumdaki' tecrübelerini okudum. Onunla şaşırdım, üzüldüm, yaşadım, düşkünlerevinde beton gibi ekmeği kemirebilmek için saatlerce insandışı muameleye katlandım.
Sömürgeci sistemi çok güzel anlatan, o sömürge altındaki insanlara NEDEN BAŞKALDIRMIYORSUNUZ! Diye bağırışımı susturan bir kitap. Okumalı, okunmalı..
Toplumu Okumak
Görece orta sınıf bir aileye mensup iyi bir hayat yaşayan bir birey olmama rağmen çevremde gördüğüm sefalet ve yoksulluk daima ilgimi çekmiş ve üzerine düşündüğüm bir konu olmuştur. Bu bağlamda Jack London'un "Uçurum İnsanları" adlı eserini okuduğumda adeta çarpıldım. Öncelikle yazar, muhteşem bir dile ve anlatım gücüne sahip. Buna ek olarak mizahî bir dile de sahip olması sizi bu acınası hayatları okurken gülümsetiyor.
Kitap, 1900'lerin başında Londra'nın Doğu Yakası'na sosyal bir çalışma amacıyla kılık değiştirerek giren bir öğrencinin gözlemlerine dayanmakta. Karakterimizin gözlem gücü inanılmaz derecede yüksek. Ayrıca dönemin şartlarını anlamak için eseri okumak muhteşem bir katkı sunuyor. Anlatıcı ile birlikte sanki o sokaklarda siz de geziyor ve anlatılanlara şahit oluyorsunuz. Sanayi Devrimi ve kapitalizmin insanı soktuğu vaziyetler içinizi sızlatma konusunda başarılı. Ben daha önce herhangi bir romandan bu kadar etkilendiğimi ve bana hitap eden kitap okuduğuma nadir rastladım. Hayatımın henüz başlarında olmama rağmen top 3'üm arasında daima yer alacak.
Bunlara ek olarak paralel bir okuma olarak yaşanan acınası hayatların günümüz Türkiye'sindeki manzaradan çok uzak olmadığını sezebilirsiniz. Özellikle eserin son bölümü olan "Yönetim" başlığı altında bizzat yaşadığınız ülkeyle birebir özellikler gösteren tespitler okumak mümkün.
Sonuç olarak, kendi adıma yüksek derecede etkilendiğim bu eseri yazan Jack London'a ve çevirisini bu derece başarılı yapan Yiğit Yavuz'a ve İletişim Yayınları'na şükranlarımı iletiyorum.
Güneşin batmadığı ülkenin doğu yakasında hayatta kalmaya çalışan, yok sayılan insanların durumundan kısmen de olsa bahsettim. Ama asıl tespitler kitabın sonuna doğru geliyor. Zaten kıt kanaat geçinen insanların neden tasarruf edemeyeceği, zor şartların insanlık onurunu nasıl zedelediği, verimi nasıl düşürdüğü, hükumet politikalarının temelsizliği ve adaletsizliği tüm çıplaklığı ile okurun gözüne sokuluyor.
Bu kitap için "spoiler" diye bir şey söz konusu olamaz. Zaten sonu nihayete kavuşmuyor ne siz ne de ben umduğumuzu bulabiliyoruz. Sonu acaba ne olacak diye bir merakımız olmuyor diğer kitaplar gibi. Her sayfasında birazcık rahatlık batıyor sadece. Bir sonraki sayfada ne olacağını az buçuk bilsekte yinede acaba nasıl anlatti yazar diye
Sanıyorum bu kitapla beraber ikinci kez Jack London okumuş oluyorum. Ve öncelikle söylemeliyim ki kitap konusu itibariyle çok kasvetli bir atmosferde geçiyor. Bu sebeple okurken, yer yer sıkılabilirsiniz.
Kitap yazarımızın,Londra'nın Doğu Yakasındaki Uçurum İnsanlarının nasıl koşullar altında yaşamaya çalıştıklarını öğrenmek, anlamak için tıpkı onlardan biriymiş gibi, aralarında yaşamaya karar vermesiyle başlıyor. Uçurum İnsanları, toplumun en alt tabakasında yaşam savaşı veren, düşük ücretlerle çalışmaya zorlanan, çoğunlukla yatacak yer bulamayan, açlık, sefalet, hastalık içersinde yaşamaya ve ölmeye mahkûm edilmiş insanlardır.
Bu insanların yaşadıkları hayat öylesine berbat ki, okurken dehşete düşmemek mümkün değil.
Sanırım kitabın en can alıcı noktası ise, okuduğumuz aynı yoksulluğun ve sefaletin hâlâ devam ediyor olması. Kitabı herkese tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.