"Yaşam yeni dikilmiş fidanlara benzer..."babamın sesi kulaklarımı okşarken parmaklarım Zey'in yastığını okşadı.kokladım.
"Ve sen ne kadar emek verirsen ver,eğer ömrü bitmişse o fidan büyümeden belki de bir fırtına kopup gider.Belki suya muhtaç kalır belki bir gün rüzgara direnemez.Belkiler sürüp gider.oysa yaşayan her şey kendi kaderiyle doğar.Ve ne zaman bu hayata veda edeceğini kaderinden başka kimse bilemez."