Aşk, vicdan, fedakarlık, annelik...
Yine 200 yıl kadar önce yazılmış bir eser ve ben yine o dönem insanının naifliğine de yazara da hayran ...20 yaşlarında genç bir erkeğin ve 35 yaşında bir kadının duyguları, anneliği bu kadar mı iyi anlatılır. Birçok kişi için uzun betimlemeler sıkıcı olmuş olsa da, beni de arada sıksa da nihayetinde film izler gibi canlandırarak okumamı sağladı. Evleri , vadiyi, Felix'i, Henriette'i, çocukları,herkesi ve herşeyi gözümde canlandırdım. Felix ve Henriette sevgisiz büyümüş, kalabalıklar içinde yalnız olan ve birbirlerine olan sevgileriyle hayata tutunan iki insan... Henriette evlidir ama öfkesinden kendisini ve çocuklarına eziyet eden, kaba yaradılışlı,bencil bir eşi vardır. Genel olarak kitap yavaş ilerledi , özellikle ilk 60 sayfa çok ağır gitti ama sonradan açıldı ve hatta son 150 sayfa su gibi aktı diyebilirim. Ben yaşadıkları aşktan, sadakatten çookk etkilendim ve belki de film gibi canlandırdığım için son 50 sayfada ağlamaktan zor okudum. En çok ağladığım kitap oldu kendisi Kitabın sonlarındaki mektuplar birbirlerinin hayatlarındaki gizleri açığa çıkarır ...
"... bencillikle kirlenmiş sevgi fazla bir ilgi uyandırmıyor indanda; kalp her türlü hesap kitaptan tiksinir."
