Evim sen kokuyor. Hangi odaya gitsem, nereye kaçsam senin kokun. Uykuya daldığımda yine ansızın uyandıran da bu vanilya kokusu... Kendimi yabancı hissediyorum her şeye, tüm evrene. Küçük bir nokta gibiyim. Hangi cümlenin sonuna konulacağımı bilmeden koşup duruyorum bir o tarafa bir bu tarafa... Biliyorum yalnız kaldığında, gecenin karanlığı çöktüğünde üzerine, sen de ağlıyorsun hıçkırarak. Tükendiğini hissedip, her defasında yeniden başlamak için koyuyorsun başını yastığa. Aslında sen yokmuşsun, kokun yokmuş. O kafamın içinde konuşan var ya, aslında o da yokmuş. Söyler misin nasıl ispat edeceğim ben seni?

Yazar:

Reyhan Karaarslan

Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 26 dk.Sayfa Sayısı: 192Basım Tarihi: Ocak 2013Yayınevi: Goa Basım Yayın

ISBN: 9786054353910Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

632gösterim

Yazar Hakkında

Reyhan KaraarslanYazar · 2 kitap

21 Mayıs da İstanbul da memur bir ailenin çocuğu olarak doğdum. Üç kardeşin en küçüğü, evin tek kızıyım. Kitapların raflarda süs olarak bulunmadığı bir evde Babaannemin dizlerinin dibinde büyüdüm. Okuduğum kitapların etkisi ile küçük yaşlarda kurduğum hayalleri kâğıda döküp öyküler yazmaya başladım. Ortaokul ve Lise yıllarında psikoloji ve edebiyata olan ilgim arttıkça daha çok yazdım ve yazdıklarıma birde şiirleri ekledim. Marmara Üniversitesi Fransız Dili ve Eğitimi bölümünü bitirdim ve 1995 yılında profesyonel çalışma hayatıma özel sektörde başladım. Tüm çalışma hayatım boyunca beni dinlendiren okuduğum kitaplar, rahatlatan ise kâğıda döktüğüm duygularımdı. Yazdıkça rahatladım ve kendimi daha iyi ifade ettim. Her yazdığım kelime beni bana yaklaştırıyor kendimi tanımamı sağlıyordu. Tüm bu kendimi tanıma faslından sonra hayallerimi gerçekleştirmek için kolları sıvadım. Ben kimdim ve ne istiyordum? Önce bu soruların cevabını bulmalıydım. Biraz kendimi dinledim birazda bana anlatılanları dinledim ve sonunda ne istediğimi anladım. Bir iz bırakmalıydım benden geriye ve sarıldım yine en yakın dostum kâğıda, kaleme.. Başladım yazmaya. Bir taraftan profesyonel çalışma hayatımı devam ettirir iken diğer taraftan oturdum masamın başına, anlattım derdimi, dert diye bildiklerimi kalemimden dökülen kelimeler ile beyaz sayfaya.. Şimdi artık paylaşma zamanı yazdıklarımı. Daha yolun başındayım ve benim anlatacak o kadar çok hikâyem var ki..