Türkler millet olarak "ülke"lerine ve "halk"larına çok önem vermişlerdir. Bu önemi belirtmek için de il ve kün kelimelerini kullanmışlardır. İl [=El) (=halk). kün (=ulus, millet) demektir. Ülkenin düzeni, refahı, adaleti, kut'u, bayındırlığı hep o ülkede yaşayan halk içindir. O halk ülkesinin kut'u için yaşar, üretir, türetir, ülkesi için savaşır ve gerektiğinde ülkesi için ölür.