Şaman bu ruhları aynı anda hem tehtid eder hem de kandırırdı. Şaman, “kana kan, cana can” şiarına göre, acı çeken kimse kişinin yerini alması için bir memeli (veya kuş) kurban eder. Kurban edilecek hayvanın kılı (veya tüylerinin) rengi, hangi ruh kategorisine [iyi veya kötü] kurban edileceğine göre değişirdi.
Makale: V.N. Basilov, Orta Asya halklarında islamlaşmış Şamanizm