Virgül, Yazıları
Orhan KoçakEn Eski Virgül, Yazıları Gönderileri
En Eski Virgül, Yazıları kitaplarını, en eski Virgül, Yazıları sözleri ve alıntılarını, en eski Virgül, Yazıları yazarlarını, en eski Virgül, Yazıları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Şöyle bir soruyla karşılaştım yıl sonuna doğru, yıl tam bitmeden: 2003'ün en önemli edebiyat olayları? İlk aklıma gelen, kolayca unutamayacağım, şuydu: Bu yılın Yunus Nadi Edebiyat ödülleri töreninde, Cumhuriyet gazetesinin bahçesinde, roman ödülü MGK (Milli Güvenlik Kurulu) Genel Sekreteri tarafından, hikaye ya da şiir ödülü de İstanbul Emniyet Müdürü tarafından takdim ediliyordu, ödüllerin sahiplerine. Demek artık kontrgerilla romancılarımız, emniyet şairlerimiz olduğunu bilmezden gelemeyecektik.
Ama bu toplum haysiyet sınavını 1982'de Kenan Evren'in anayasasına yüzde 92 gibi bir çoğunlukla evet oyu verirken kaybetmemiş miydi zaten?
Haftalarca listelerden inmedi ve bir yılı bulmadan üç (belki dört) baskı yaptı. Demek şu anda Türkiye'de bazı evlerde Odysseia ve Hamlet yok, ama Ulysses var. Oysa hep söylenmiştir: Ulysses 16 Haziran 1904 gününde Leopold ve Molly Bloom ile Stephen Dedalus'un başından geçenler hakkında değildir sadece; aynı zamanda (kimi yorumculara göre daha çok) Homeros ve Shakespeare hakkındadır; Joyce'un deyimiyle "Dublin'in büyük konuşkanları" hakkında olduğu kadar, kitapta geçitresmi yapan daha eski üsluplar hakkındadır.
İroni, bir şeyin, kendi tersini betimleyen bir sözle dile getirilmesidir. Bir partizanlık aracıdır: Konuşmacı, hem kendi pozisyonunun ikna ediciliğinden hem de çevrenin anlayış göstereceğinden o kadar emindir ki, kendi muarızının sözlük değerlerini kullanmaktan kaçınmaz ve bunların yanlışlığını dilsel ya da durumsal bağlam aracılığıyla açığa çıkarır. Konuşmacının iradesi o kadar güçlüdür ki, muarızının yalan dokusunu parçalar ve kendi tersi aracılığıyla ifade edilen hakikatin zafere ulaşmasını sağlar.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fâni dünyada Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir
Ölünce biz de iyi adam oluruz.
"Kızılların solduğu bir sabah/ Yalnızlığımızın altın yılında/ Yorgun pijamalar/ Ve maharetsiz ellerle/ Neler düşündük, ne sözler verdik/ Bir çamaşırda bembeyaz oldu hepsi./ Şimdi renklerimi arıyorum/ Doğmamış çocuklarımı/ Toprağın altındaki kitapları mı/ Miro'nun tablolarını/ Kulağın karda olsun/ İlk uçarı taneye/ Söyleyeceğim hepsini."