Duygusal stresin bedellerini şu ya da bu şekilde hepimiz hayatımızın bir noktasında yaşıyoruz fakat genel olarak yaşadığımız olumsuzluklara hep pozitif düşünme fikriyle bakıyor ve olayların hayatımıza katkılarına odaklanmayı çözüm olarak görüyoruz... Kitap bu bakışın cok doğru olmadığını ve biz "evet" desek de vücudumuzun bu bastırmaları, yok saymaları unutmadığını kendince tepki verdiğini söylüyor. Kronik hasta örnekleriyle de bu tezini uzunca açıklıyor, değindiği örnek hastalıklardan bazısı MS,ALS, romatoid artrit,ankilozon spondolit..Ve tabiiki tümörler... Bir filmde geçen "Ben hiç öfkelenmem,onun yerine vücudumda tümör yaratırım."cümlesi düşündürücü.
Kitapta sunulan en somut fikir bence negatif duyguları yok saymamak gerektiği. İyileşmenin yedi anahtarı ise kabul, farkındalık,öfke, özerklik, bağlılık,kendini ortaya koymak ve olumlama olarak özetlenmiş.
Vücudunuz Hayır Diyorsa