Belki ses de tıpkı onun gibi, bu kozanın içine hapsolmuştu. Belki de onu kimse duymuyordu. Boğazı yırtılıp kanayana kadar bağırsa da kimse duymayacaktı onu. Kimse bilmeyecekti.
“Cinder kendini kız arkadaşım olarak görüyor mu gerçekten?”
“Bilmem. Seni kaçırdıktan sonra, dedikodu yapıp birbirimizin ayak tırnaklarına oje sürdüğümüz kız gecelerine hasret kaldık.”
Sayfa 75 - Artemis Yayınları, 9. Baskı, Kai & Thorne