Yabanın Çağrısı
Jack LondonYabanın Çağrısı Gönderileri
Yabanın Çağrısı kitaplarını, Yabanın Çağrısı sözleri ve alıntılarını, Yabanın Çağrısı yazarlarını, Yabanın Çağrısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İlkel yaşamda merhamet yoktu. Merhamet genellikle korku ile karıştırılırdı, böylesi bir karışıklıksa ölüme sebebiyet verirdi.
Sayfa 103Kitabı okudu
Bir ahmakla ahmaklığının arasına girmenin zaman kaybı olduğunu biliyordu; bu ahmakların sayısı iki ya da üç de olsa, işin gidişatı değişmezdi.
Sayfa 93Kitabı okudu
Elinde sopası olan adam kanunları belirleyen kişiydi, onunla mutlaka dost olmak gerekmiyordu ama o itaat edilmesi gereken bir efendiydi.
Hayatın doruk noktasını belirleyen ve ötesine geçmenin mümkün olmadığı yoğun bir sarhoşluk anı vardır. İşte, yaşayanların paradoksu da budur: Bu sarhoşluk, kişinin tüm benliğiyle hayat dolu olduğu bir anda gelir ama aynı zamanda, kişiye hayatta olduğunu tamamen unutturur. Bu sarhoşluk, bu hayatta olduğunu unutma hali, adeta alev almış bir sayfaya kendini tamamen kaptıran sanatçıda görülür; mahvolmuş bir arazide, savaşmaktan çılgına dönmüş ve artık merhameti dahi geri çeviren askerde görülür ve işte aynı sarhoşluk şimdi, tam önünde ay ışığına doğru koşmakta olan canlı avın peşinde, o eski kurt çığlığını ünleyerek gayretle ileri atılan sürü lideri Buck'ta da görülüyordu.
Doğasının derinliklerini, doğasının kendinden bile derindeki kısımlarını haykırıyor, zamanın rahmine geri dönüyordu. İçinde köpük köpük kabaran yaşam, varoluşun alçalıp yükselen dalgaları, bedenindeki her bir kasın, eklemin ve sinirin ölümden başka her şeyi, ışık ve coşkunluk saçan her şeyi bünyesinde barındıran mükemmel neşesi onu sarıp sarmalamıştı; bu hislerin kapladığı benliğini hareketleriyle dışa vuruyor, yıldızların altında, kımıldamaksızın uzanan ölü toprağın üzerinde övünçle uçuyordu.
Sayfa 55 - Nora Kitap, 1. Basım, Çev. Eren KaradağKitabı okudu
Postunu kurtarabilmek için ahlaki bir meseleyi savunmaktan kaçınması, ilkelliğini tamamladığını kanıtlıyordu. Zevk uğruna değil, yalnızca midesinin çıkardığı yaygara yüzünden çalmıştı. Sopaya ve dişe duyduğu saygıdan dolayı, açık açık değil, gizlice ve kurnazca hırsızlık yapmıştı. Kısacası, tüm bunları yapmıştı çünkü onları yapmak yapmamaktan daha kolaydı.
Sayfa 35 - Nora Kitap, 1. Basım, Çev. Eren KaradağKitabı okudu
Hayatta kalma uğruna verilen zalim mücadelede engel teşkil eden hatta gayet fuzuli kaçan ahlak kavramının da çökmüş ya da çökmekte olduğunu gösteriyordu. Sevgi ve birliktelik kanunlarının hüküm sürdüğü Güney topraklarında, özel mülkiyete ve kişisel duygulara saygı duymak gayet yeterliydi, fakat sopa ve diş yasasının hükmündeki Kuzey topraklarında, bu tip şeyleri göz önünde bulunduran kişi tam bir aptal demekti ve onları gözlemlediği kadarıyla da bu şekilde rahata ermeyi başaramazdı.
Sayfa 34 - Nora Kitap, 1. Basım, Çev. Eren KaradağKitabı okudu
Elinde sopası olan adam kanunları belirleyen kişiydi, onunla mutlaka dost olmak gerekmiyordu ama o, itaat edilmesi gereken bir efendiydi.
Sayfa 18 - Nora Kitap, 1. Basım, Çev. Eren KaradağKitabı okudu
....
"Ölüm;hareketin sona ermesiydi. Ölüm, yaşayanların hayatından çıkıp gitmekti.."
Sayfa 108Kitabı okudu
"Sopanın ve dişin yasalarını iyi öğrenmişti."
Sayfa 103Kitabı okudu
"Sevgiyi, gerçek ve tutku dolu sevgiyi hayatında ilk defa tadıyordu."
Sayfa 100 - NoraKitabı okudu
"Hayatın doruk noktasını belirleyen ve ötesine geçmenin mümkün olmadığı yoğun bir sarhoşluk anı vardır. İşte, yaşayanların paradoksu da budur: bu sarhoşluk, kişinin tüm benliğiyle hayat dolu olduğu bir anda gelir, ama aynı zamanda, kişiye hayatta olduğunu tamamen unutturur. "
Sayfa 55Kitabı okudu
"Adil oynamak yoktu. Bir kere düştün mü sonun gelmiş demekti. Ne olursa olsun yere düşmemesi gerekiyordu.."
Sayfa 27Kitabı okudu
"Elinde sopası olan adam kanunları belirleyen kişiydi,onunla mutlaka dost olmak gerekmiyordu, ama o itaat edilmesi gereken bir efendiydi."
Sayfa 18Kitabı okudu
Acımasız insanoğlu.
"Buck dayak yemişti (bunu biliyordu), ama ehlileşmemişti. İlk ve son kez, elinde sopa olan bir adama karşı şansı olmadığını görmüştü. Bunu bir kez öğrenmişti ve hayatının geri kalanında asla unutmadı."
Sayfa 17 - NoraKitabı okudu
Acımak, daha yumuşak iklimlere özgü bir duyguydu.