Pavese bu kitabın yayınlamasından çok geçmeden sonra intihar etmiş.
Kitabın ana teması tamamen insan ilişkileri üzerine kurulmuş. Okuyucuyu çekecek bir olay neredeyse yok. Tamamen bir kadının bir anda içine düştüğü bir ortamda kurduğu ilişkileri, bakış açılarını ve düşüncelerini içeriyor.
Cesare Pavese gibi bir insanın, kadınlarla şansı hiç yaver gitmemiş, onlardan hep kaçmış bir insanın; bir kadın karakterin gözünden ne kadar başarılı bir eser ortaya koyabileceğinin kanıtı olan kitap.
Diğer önemli husus ise, bu kitabın Pavese’nin yaşamına son verme isteğinin sinyallerini vermesidir.
Kitapta, yaşam, ölüm, yalnızlık, eşcinsellik, gençlik ve yaşlılık konusu esastır. Arka planda ise Torino’nun döneminin bohemliğini ve sanatını yansıttığını görebiliriz.
Ayrıca, Tezer Özlü’nün de en etkilendiği kitaplardan biridir zira kendisinin kitaplarında da bu etki görülebilir.
Pavese'nin günlüklerden oluşan kitabı, "Yaşama Uğraşı" genel olarak beklentimin altında kalsa da son sayfası beynimden vurulmuş hissi yaratmıştı. Tıpkı bu kitapta olduğu gibi. Yaşama Uğraşı ve Yalnız Kadınlar Arasında eserlerinin sonu bu denli benzer olunca, puanlamada duygusal davranmış olabilirim.
Keyifli okumalar.
