Yaratıcı (Crewel World Serisi 1)

Kitaba fazla bir beklentiyle başladığım için, beni doyurduğunu söyleyemem. Kesinlikle mükemmel bir konusu var, müthiş bir 'yaratıcılık', ancak olaylar bunu biraz heba etmiş diyebilirim. Ne, nasıl olabilirdi emin değilim, ama böyle olmamalıydı. Yazar yeni bir dünya yaratmayı başarmış, bunu kullanmayı ise başaramamış. Öte yandan boş zamanınız varsa, sıkıntı gidermek için okunabilir nitelikte.

Daha farklı olmasını umut ederdim. Biraz hayal kırıklığına uğradım.

"Yaratıcı" kitabı çok beğendiğim distopyalardan biri oldu. Yazarın yarattığı dünya oldukça iyiydi. İnsanların yaşadığı dünyanın adı Arras... Bu dünyada nedense erkekler bir adım daha önde... Mesela kitabın bir yerinde kadınların tavuk eti yerken erkeklere kırmızı et verildiğini duyunca fecii sinir olmuştum. Bu dünyada erkekler kadar önemli olan tek kadınlar da Dokumacılar... Ve bu dünyaya Dokumacılar tarafından yön veriliyor. Hangi bölgedeki insanlara ne kadar yemek verileceğine, kimin öleceğine, kimin ipliğinin artık işe yaramadığına onlar karar veriyor. Ve bu dünyada Dokumacı olabilmek büyük bir lütuf... Kızlar hayatları boyunca bir Dokumacı'nın taşıdığı özelliklere sahip olup olmadıklarına dair bazı sınavlardan geçiyor. Belli bir yaşa geldiklerinde de Deneme dedikleri bir sınavdan geçiriyorlar ve kesin olarak Dokumacı olup olmadığına karar veriliyor. Bundan sonra da onları bambaşka bir hayat bekliyor. Ailelerinden koparılıp yeni bir hayata götürülüyorlar. Ama bu hayat gösterildiği kadarıyla muhteşem elbiseleri, varlığı ve eğlenceyi getirdiği için Dokumacı olmak oldukça can alıcı hale geliyor.

Ancak bizim başbelası kızımız Adelice için durum hiç de öyle değil. Kızımız Dokumacı olmak için doğuştan yetenekli hatta biraz fazla yetenekli desek yeridir. Ailesi de bunun farkedilmesinden çok korkuyor ve Adelice'i yeteneğini saklaması için sürekli uyarıyorlar ve eğitiyorlar. Ancak son Deneme'de Adelice yeteneğini saklayamıyor ve alıp götürülüyor. Kule adı verilen yerde de Deneme sırasında Dokumacı özelliği taşımış kişilerle birlikte eğitim görmeye başlıyor. Ama hiçbir şey dışarıdaki insanlara gösterildiği kadar toz pembe değil.

Bu Kule'de biz de Jost ve Erik'le karşılaşıyoruz. Ben kesin bir tercih yapamadım ikisi arasında... Kitap oldukça heyecanlı ve aksiyonu da boldu. Hatta bir an bana fazla mı hızlı gitti diye düşündürmedi değil. Aslında ben Yeryüzü'ne geçişin 2. kitapta olacağını düşünmüştüm, erken mi oldu acaba dedirtti bana ama bu kadar yaratıcı bir yazarın diğer kitapları ayrıntılı düşünmüş olduğuna karar verdim.

Kitapla ilgili en çok merak ettiğim de cihazın "Arras da yaşayan insanları nasıl olup da iplik haline dönüştürebildiği?" Bu arada Dokuma işlemi de oldukça ilginç... Bu türü sevenlerin zevkle okuyacağı bir kitap ;) İyi okumalar...

Kitabi yeni bitirdim ilk 60-70 sayfayi okurken cok sıkılmıştım ancak fantastik ögelere aksiyon da eklenince son sayfalar su gibi akti. Konu hayli ilgi cekiciydi. Yaratilan yeni dunyada _ki Arras diye adlandiriliyor_ bir yaratici var. Ve gerekli hammadde ile Arras'taki yasami duzenliyor. Ancak yaratici tum kararlari almiyor. Karar mercii var ya da denetleme kurulu diyelim bu da erkeklerden olusuyor. Dokumacilar ise bayanlardan olusuyor. Arras'taki duzeni saglamak dokumacilarin elinde. Gida,hava vb birimlerden sorumlu dokumacilar var. Hikaye ise 'Adelice' adli 16 yasindaki genc bir kizin 'dokumaci'olarak kesfedilmesinden sonra yasananlar uzerine kurulmus. Devam kitaplarini da okuyacagim. Ilgi cekici buldum. Distopya sevenlere tavsiye edebilirimm

Fantastik bir dünya ve bu dunyaya gitmek istemeyen bir kiz ailesi bu kizi surekli yeteneksiz yapmaya calisir ama kiz dokumacilar tarafindan fark edilir. Hayat bundan sonra nasil olucak

Yaratıcı-iplik-dokumacı olayını kavramakta çok zorluk çektim.Yazar özgün bir konusu olan çok sağlam bir distopya yaratmış fakat karakterleri ve olayları bize yeterince iyi aktaramadığını düşünüyorum.Dokumacılık doğru kelimelerle betimlenmediğinden anlatılan şeyi kafamda somutlayamadım. Ana karakterin davranışları bana çok tutarlı gelmedi. Özellikle son sayfalar aşırı saçmaydı. Bu gibi temel detaylar dışında fazlasıyla akıcı ve merak uyandırıcı bir kitaptı.Yazarın elindeki malzemeyi iyi kullanamadığını düşünüyorum.Farklı bir konuyla karşılaşmak beni mutlu etti ama bu seriye devam etmem için gerekli motivasyonu sağlayamadı.

Sevmedim. Kurucunun Kızı kadar kötü olmasa da bu da pek iyi değildi. İlk bölümler çok iyiydi fakat sonrasına mantığım yetmedi. Şu iplik- dokuma- dokuma tezgahı olayı bir tek bana mı saçma geldi? Yazar bağlantıyı, insanların o sisteme nasıl bağlandığını açıklayamamış. Baştan sona dudak bükerek okudum. İnsanların hayatı nasıl oluyor da bir dokuma tezgahındaki ipliğe bağlı oluyor? Buna teknolojik bir detay eklemek zor muydu? Mesela iplikle insanlar arasında bağ kuran, onları yöneten bir algoritma- sahte şehirleri insanların gözüne ve algılarına işleyen bir verici ya da herhangi bir şey??? Bıktım; hayat böyle gerisini irdeleme temelli kurgulardan. Lütfen, distopya yazıyorsanız azıcık da olsa bilimi mantığı kullanın.