Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı
Erich Maria RemarqueÖne Çıkan Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı Gönderileri
Öne Çıkan Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı kitaplarını, öne çıkan Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı yazarlarını, öne çıkan Yaşamak Zamanı Ölmek Zamanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Buyurun, siz de için bir kadeh! Askerlikte eski bir kuraldır. Elden bir şey gelmediği zaman, hiç olmazsa heyecanlanmamasını bilmek gerekir.
Elisabeth, Graeber’in üstündeki üniformaya baktı. "Mahzen subaylarla doluysa yakalanmaktan korkmaz mısın? "
"Hayır, Elisabeth. "
"Neden hayır? "
"Aldırmıyorum da ondan. "
"İnsan aldırmayınca yakalanmaz mı? "
"Yakalanma olasılığı azalır. Korku, insanı ele verir. Artık gidebiliriz; ilk korkuyu atlattık. "
Elisabeth, ağır ağır döndü. Teni, o tuhaf, gölgesiz ışıkta parlıyordu ve yüzü bir an için açan baharların, tomurcukları, yıkılışın ve doğanın gelişme seyrinin o şaşmaz esnekliğinin bir parçasıymışçasına, aynı gizin havasına bürünmüştü. Sonra ışığın içerisinden, ışıldak demetinden çıkar gibi çıktı, soluğu, canlılığı ve sımsıcak gölgesiyle yine Graeber’in yanına geldi. Graeber onu kendine, aşağı çekti. Kollarını kızıl gökyüzüne uzatmış olan ağaç, birden daha bir büyümüş olarak ta yanı başlarına gelmiş, baharlarının kokusu benliğinin her yanını sarıvermişti. Önce ıhlamur ağacıydı var olan. Sonra bu toprak oldu, kendi içinde tatlı bir dalgalanmayla tarlaya dönüştü. Tüm yaşam toprak tarla, Elisabeth ve masmavi gökyüzü dörtlüsünde birleşti. Graeber kendini bu tümün içinde algıladı, bütünün bir parçası olan kız, ona karşı koymadı.
Yüzlerinde, tehlikenin içinde olmayan tüm insanlara özgü kararlılık vardı. Üniformaları kusursuz, silahları tertemizdi. Her biri, izne çıkan askerlerden herhangi birinden en aşağı on kilo daha şişmandı.
Köpek sakınarak geriye sıçradı, ama sıçradığı yerde durdu ve kuyruğunu belli belirsiz birkaç kez salladı.
Graeber, "Korkuyor, " dedi.
"Evet, ama iyi bir köpek. "
"Ve insan eti yiyen bir köpek. "
Fresenburg döndü. "Hepimiz öyleyiz. "
"Neden? "
"Öyleyiz. Ve tıpkı şu köpek gibi hâlâ iyi olduğumuza inanıyoruz. Ve tıpkı onun gibi bir tutam sıcaklık, ışık ve dostluk arıyoruz. "
"Bak sana bir akıl vereyim Sauer. Üç güne kadar mezarlıktaki karlar, iyice erimiş olacak. O zaman oradan taştan yapılma bir haç çıkarıp buraya dikersin. Böylece o uşak ruhun rahata ermiş olur. "
"Yani bir Rus haçı dikmemi mi öneriyorsun? "
"Neden olmasın? Tanrı evrenseldir. Yoksa o da mı yitirdi bu niteliğini? "
Sauer arkasını döndü.
"Çok şakacı olduğunu sanıyorsun, değil mi? Tam anlamıyla evrensel bir şakacı! "