Kitabın kapağında “ yavaşla çünkü bu hayattan bir defa geçeceksin” diyor Kemal sayar durup düşünmeye,görmeye ,incelemeye davet ediyor okuyucularını. Hayatın acele etmeden daha anlaşılabilir olduğuna değinerek günlük hayattan basit fakat unuttuğumuz örnekler ile süslüyor. Mesela yürüyün diyor,inceleyerek,düşünerek,seyrederek yürüyün diyor. Hayatta aceleye sığınarak kaybettiğimiz değerlerden bahşediyor. Özümüzden,insanlığımızdan nasıl vazgeçtiğimizi, acılara nasıl sağır olduğumuzu, iletişim çağında iletişimsizlikten bahsediyor. Herşeyin ruhunu kaybettiği bu çağda tek gayenin eğlence olmayışından bahsedip düşünmene fırsat verip,kendini sorgulamana yardımcı oluyor. Ve en son kitabında şu sözlere yer veriyor “eğlendiğimiz,yiyip içtiğimiz mekanlar, bindiğimiz arabalar,taktığımız mücevherler bizi soylu kılmaz.Soyluluk ötekini işitebilmekten yapılma bir mücevherdir. Soylular; kalplerini bir mücevher gibi taşıyan ve kalpleriyle düşünen insanlardır. Bu ülkenin en soylu insanları, diğerlerinin acısını içinde en çok hissedenlerdir.”
İnsanlığın özünün hatırlanmasına Umut olacak nitelikte bir kitap , okunup anlamaya değer.
