Adı gibi zarif bir kalp. Yıllar önce bırakmıştım şiir okumayı, hatta bazen yazıyor olmayı. Ve bir zamanlar o kadar çok yazıyordum ki bir şiir kitabım olur diye hayal ediyordum. Ta ki hayatıma bir roman olacak sözler, cümleler, geçmiş ve gelecek girene kadar... Şiir olamadım ama anlatsam roman olur bir hayat yaşadım:) Zarifoglu gibi bir kitap "yedi güzel adam" anlamda kapalılık ve kafiyeli olmak için çok da çaba harcanmayan şiirler beni içine çekti. Şiir anlam ve içinde kaybolunca güzel, mısralar birbirine benzeyince değil de yazılanlar kalbe girince şiir ŞİİR oluyor. Aşıksan da mutsuzsan da heyecanlı olsan da bir şiir dokunsun kalbine ve sen orada kal, şiirde yaşa ve ölüm uğramasın hep o satırlarda kal. Kitabı okursun biter bir hayatın ya da bir kaç hayatın hikayesini okursun ve biter aklına geldikçe anımsarsın ama şiir okudukça okunur, okudukça hislerin oluşur bazen aşık olduğuna şiir yazarsın bazen de şiir yazdıkça aşık olursun ne olmak istersen şiirsin, şiir olunca olmuşsundur... Okur kalın
Cahit Zarifoğlu usta bir yazar..
