Yönetmen Sineması Gönderileri
Yönetmen Sineması kitaplarını, Yönetmen Sineması sözleri ve alıntılarını, Yönetmen Sineması yazarlarını, Yönetmen Sineması yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan tıpkı hayvan gibi bıkkınlık ve acı içinde olmadan yaşamak ister yalnızca, ama bunu boş yere ister.
Sayfa 57Kitabı okudu
İyiliğin tek anlamlılığı, tek tanımlılığına karşın kötülüğün çeşitliliği, parçalılığı, çok tanımlılığı, çok anlamlılığı ve imkanlılığı kötülüğe yolculuğu favori konular arasına çekiyor. İyiliğin sınırlılığına karşın kötülük, sınır tanımazlığıyla özgür bir alan vaat ediyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
Trajik, kaçınılmaz kadere baş kaldıran kahramanın bu seçimi yüzünden çektiği acıyı anlatırsa, patetik daha baştan kaderin sillesini yemiş, masum ya da korumasız, öksüz ya da yetim, ezilmiş ve aşağılanmış olanın acısını anlatır.
Sayfa 43Kitabı okudu
Demirkubuz'un sinema evreninde her şey insana düşmandır: Zaman, mekan, dünya, insanlar, hayat, kader, ev... Her şey ve her şey düşmandır insana, kendisi bile... Dört yanı cehennemle, düşmanla çevrili tekinsiz bir dünyada insanın biricik varlığı ise dehşettir; o dehşet içinde doğar, dehşet içinde yaşar ve ölür. Öyle ki "Demirkubuz filmlerinde dehşet normalliğin alt metnine dönüşür. Tekinsizliğin kaynağı tam da budur zaten, dehşetin adeta evcilleşmesi, yeknesaklaşması, rutin haline gelmesi."
Sayfa 42Kitabı okudu
"Ben her filmimi büyük bir aşağılanma duygusu içinde çekiyorum."
Sayfa 42Kitabı okudu
"Ey acı! Ey acılar! Zaman hayatı yiyor,
Ve yüreği kemiren göze görünmez Düşman
Yitirdiğimiz kanla büyüyüp güçleniyor!"
Sayfa 41Kitabı okudu
Çünkü can sıkıntısı bütün kötülüklerin anasıdır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Filmlerinizde atmosfer yaratmada sıklıkla argoyu kullanıyorsunuz. Peki, bunun yerine atmosferi başka şeylerle kurmayı hiç düşündünüz mü?
-Düşünmedim. Meselâ filmlerimdeki kostümler, kahveler, evlerin dekorları, koltukları dikkatinizi çekiyor mu ya da rahatsız ediyor mu?
Hayır, oraya ait bir şey.
-Argo da öyle...
Ben en kabul edilemeyecek şeyi anlatarak, reddedilerek var olmaya çalışan biriyim.
En basit gözlemlerimde bile şunu görüyorum ki insanlığın sahip olduğu ne kadar iyi özellik varsa hepsinin kriteri kötülük. Ama kötülüğün kriteri iyilik değil.
"Bazı yaralar yanına yatılarak iyileşecek cinstendir."
Ben yeryüzünde kendim de dahil bugüne kadar kötüyü savunan tek bir insan görmedim.
Kendi hayvani reflekslerinden kurtulamamış ki bir şeye yönelsin.
İnsan düşünmeye başladığı zaman gerçekle arasına mesafe giriyor. Çünkü insan düşünürken muktedir ama yaşarken aciz bir varlık.
Tutku aşağılık bile olsa Tanrı'ya ulaşmanın bir yoludur.