Yorgunluk Toplumu tamda günümüz Türkiye'si...
İnce bir kitap olmasına rağmen içeriği oldukça derin. Tükenmişlik sendromu, derin sıkıntılar hepsi ayrı ayrı güzel işlenmiş sosyolojik bir kitap. Gayet beğendim tavsiye ederim.
Çok yalın ve çok net anlatabilmiş. Kitaba başlarken ki bitirişinde ki dumura uğrama hissi çarpıcı. Nietzche den hannah arent agamben den heidegger in perspektifinden çözümlemeleri günümüz insanın perfomans a dönüşmüş ve disiplinden kopan bireyi tanımlıyor. Yeni bir şey sunmuyor ama iyi derlenip toparlanmış bugünün insanını iyi özetliyor
günümüz toplumunun giderek sanayileşmesi ve teknolojinin hızlıca artmasından dolayı ortaya çıkan sosyolojik sorunları irdeliyor insanların gerçek kimliğinin bastırılması, depresyon ve çeşitli hastalıkların ortaya çıkması toplumu olumsuz etkiliyor yazar bu durumun suçlusunun kapitalizm olduğunu insanlığın daha iyiye daha güzele ulaşmak için verdiği olağanüstü çabanın mutluluk getirmediğini aksine mutsuzluk ve stresi beraberinde getirdiğini savunuyor yedi bölümden oluşan 64 sayfacık kitap değindiği konular ve insanın ufkunu açması konusunda epeyce zengin çevirisinin kötü olmasından dolayı kitabı anlamak için büyük bir çaba sarf ettim diyebilirim ama değdi
Herkese iyi okumalar
Kitabı bitirdikten sonra en çok şöyle dedim kendi kendime, "vaktin bereketi kaçtı" evet tam anlamıyla bu. İnsanın kendine yetişemediği zamanlara evrildik. Sürekli güncellenme ihtiyacı duyan makine insan modelleri gibi geziyoruz sokaklarda. Devrelerimizden biri yandığından da ya "negatif" bir tepkiyle ya da "pozitif" bir reflekse karşı duruyoruz fazla yüklenen her şeye. Şiddet diyoruz tüm bu yüklerin adına yirmi birinci yüzyılda.
Kitapta en çok dikkatimizi çeken "pozitif şiddet"in varlığı idi. Yoksunluğun şiddeti normal karşılanırken varlığın şiddetine dikkat çekiliyordu.
Mobbingler, salgınlar ve yeni yeni tecrübe ettiğimiz, eskilerin kabul ederek yola koyulduğu ancak bizim ne kabul edebildiğimiz ne de tam anlamıyla kültürel kodlarımız nedeniyle karşı koyabildiğimiz "bir ötekiyle yaşamak" olgusunun kişiyi bir performans nesnesine dönüştürerek hayatta kalma başarısına erdirmesi ile ilgili yazarın görüşleri dikkate değerdi.
Yorgunluk Toplumu.
Kitap incecik fakat bir çırpıda okunabilecek bir kitap değil. Heidegger, Hegel, Nietzche gibi isimlerden bolca alıntı mevcut. Bu sebeple kitap öncesinde ön okumalar gerekmekte. Örneğin Performans Toplumunu anlamadan önce Foucault’un Disiplin Toplumunu bilmek gerekir.
Terimlerin yoğunluğu sebebiyle dili oldukça ağır geldi.
Bir bölümde Herman Melville’nin Katip Bartleby kitabından bahsediliyor. Ben bu kitabı okumadığımdan ve daha öncesinde konusunu bilmediğimden biraz zorlandım. Ama bu kitabı da okunacaklar listeme ekledim.
Bartebly Vakası ve Yorgunluk Toplumu bölümlerini çok iyi bağlamış yazar. Bir şeyi yapmamayı tercih etmek, o şeyi yapmamaktan farklıdır. Yapmak zorunda hissettirildiğimiz birçok işi aslında, yapmamayı tercih edebiliriz demektir bu. Yapmamak ise yapmak kadar pervasız bir duruştur. Öte yandan yapmamayı tercih ettiğimizde, yapmış olmayı tercih etmemizin tersi de olmaz bu, daha uzağı olur gibi gibi gibi...
