SERZENİŞ
Yaşam yolumun ortasında,
Yapraklarım sararıyor artık.
Beni tanıyanlar, `Güzel bir hikâyen var.` diyorlar.
Sahiden güzel mi benim hikâyem?
İçi bende, dışı sizde...
Günün birinde göçüp gidince bu diyardan,
Hikâyemin bir anlamı ve önemi kalmayacak.
Peki, neden bu kadar sancı;
Silinip gidecek bir ömür için?
Ve neden kanatır insan her gün,
Kapanmaya yüz tutan yaralarını?
Acı çekmekten mi haz alır?
Yoksa acı olmadan yaşamın değersiz olacağını mı sanır?
Bilinmez bir kısır döngü işte!
Geçiyor günler,
Ben de geçiyorum içinden usulca.
`Geçen günün ömürden gittiğini` bilerek.
