•contra mundum•
@kitaprihtimi
‘durup
ince
şeyleri
anlamaya
çalışıyorum.
*inkisar*
•Cogito, ergo sum.•
17 Nisan
864 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
*niçin?
Herkes birbirine kin güdüyor âdeta, memlekette de dünyada da vaziyet bu. Niçin? Russel, "Bugünkü hâliyle uygar insanoğlu nefrete dostluktan daha fazla eğilimlidir. Nefrete eğilimlidir, çünkü yaşamından daha hoşnut değildir, çünkü yaşamının anlamını yitirdiğini, dünya nimetlerinin tadını başkalarının çıkardığını kendisinin birçoğundan yararlanamadığını hissetmektedir." der. Bir asırdır değişen bir şey yok demek.
“ Quae nocent docent...”
•••
“ Yaralayan şeyler öğreticidir...”
Okur Takip Önerileri
"Ama dünyanın adaletli olmadığını kimse söylemiyor çocukken insana. Bunu zamanla, yavaşça ve kanaya kanaya öğreniyoruz her birimiz."
Eflatun’a sormuşlar.
‘İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışı nedir?’
Eflatun tek tek sıralamış: “Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler ama sağlıklarını geri almak için de para öderler. Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar. Sonuçta, ne bugünü ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.”
"Bütün yüzyılları yaşadım
Vaktim yetmedi anlamaya..."
"Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adını bile duymamış
Tanrının işine bakın.
Geceyi gündüzü biliyor
Dört mevsim, rüzgârı, karı
Ay ışığına bayılıyor
Ama kötülemiyor karanlığı.
Ona bir kitap vereceğim
Rahatını kaçırmak için
Bir öğrenegörsün aşkı
Ağacı o vakit seyredin."
"Palto giymeye üşenirken bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben?"
"Diyeceğim çok fazla şey vardı, onun için hiçbir şey demedim."
"Ertesi gün. Yarın. Yarın vardı nasılsa, yeniydi. Şimdi geçmiş zaman olan bir yarın. Bir uykuluk mola..."
"...buranın cennet olmasına izin vermiyorsun, çünkü kovulmaktan korkuyorsun. Kovulma korkun öyle büyük ki cennet hayalini henüz içinde gelişmeden kendinden uzaklaştırmak zorunda kalıyorsun."
"sonra aklım, tam ortadan ikiye
bir elma: bahçeleri karşı karşıya
birinde sen diğerinde yumuşak
ey aklım, elma desem de çıkma!
ey üzerinde güneşleri barıştıran çıplaklık
benim böyle yarım ve kokusundan uzak
kaldığım aklım senin bahçelerinde
sen olmalıymışım ben, daha çok
olmak için, ödemek için borcunu
geleceğe, iplerimi çöz, açılsın yelkeni
aklımın, rüzgar var içimde, iplerimi çöz,
ne kadar çok açılsak birbirimizden
o kadar bağlanırız, iplerimi çöz!"
“Yıkılmak binaya mahsus bir şey değil ki, Züleyha.
Bir insanın, bir cümle ile yıkıldığını gördüm ben.”