Pek iyi, çok güzel, Ferhat Hoca köylü değil mi? Topal Ali, Sarı Ümmet, Koçyiğit Köroğlu, sazı güzel, sözü güzel Dadaloğlu da, Genç Osman, Gizik Duran, zenginden alıp fıkaraya veren Çötdelek, Müslüm çocuk da köylü değil mi? Kırklara karışanlar, pirler ermişler, hep köylü değiller mi? Ben de köylü değil miyim? Ama biz başkayız. Tek tek, köylüler başka, diye geçirdi içinden... Ölümü kalımı, sevdayı zulümü bilen, Allah avazlı Karacaoğları da köylü değil mi? Köylü değiller, diye bağırdı içinden... Onlar başka bir şeyler, başka bir insanlar..!
Bu dünyaya bir ün, bir ad ister. Öyle bir ad ki zalimlerin yüreği titresin, onu duyunca. Zulüm görenlerin gönlü umutla dolsun. Destanlar onu söylesin, ozanlar onu dinletsin. Oğuz’un töresi bu!
Sayfa 24 - Bilge Kültür Sanat, 1. Basım
"Siz erkek değil misiniz, insan değil misiniz, İnce Memedin de iki gözü, iki eli, iki kulağı var, sizin de... İnce Memed vurulursa vurulsun. Koçyiğit Köroğlu yitti gitti de, bir daha gelmedi, Kırklara karıştı da dünya duruldu mu, Demircioğlunu delikli demir deldi de dünya Demircioğlusuz mu kaldı, Gizik Duranı vurdular da ne oldu, dünya padişaha mı kaldı, öldürsünler İnce Memedi, öldürsünler... "
Sayfa 264 - Hürü anaKitabı okudu
Güzel söz yerinde olursa yürek tazeler…
Sayfa 60 - Bilge Kültür Sanat YayınlarıKitabı okudu
Koçyiğit köroğlu yitti gitti de, bir daha gelmedi. Kırklara karıştı da dünya duruldu mu? Demircioğlunu delikli demir deldi de, dünya demircioğlusuz mu kaldı? Gizik duranı vurdular da ne oldu, dünya padişaha mı kaldı... öldürsünler ince memedi, öldürsünler...
Toprak damının günden yanına oturmuş, İnce Memedine dizleme bir çift çorap örüyordu. Çorabında bitmesine az kalmıştı. Bu çorap öyle güzel bir çorap olacaktı ki bitince, hiçbir ana on yıldır askerdeki yüzüne hasret kaldığı oğluna, kara sevdalı bir kız, ölümüne Özlem duyduğu yavuklusuna,Bir gelin ateşinden yandığı Gurbetteki kocasına böyle bir çorap yapmamış olacaktı. Masmavi çiçeklerden büyüklü küçüklü nakışlar işlemişti çoraplara. Bu çorapları taa uzaktan İnci Memedde görenler, ağzına kadar çiçekle dolmuş bir tarlanın yürüdüğünü sanacaklardı. Böyle bir çorabı şahlar, padişahlar, Koçyiğit, Köroğlu bile giymemiş görmemişti...
Tilki kapana kısılsa kuyruğunu mu düşünür, canını mı?
Sayfa 61Kitabı okudu
Döğüşen ne ok ne sapan. Yürek döğüşür insanda.
Sayfa 60Kitabı okudu
Güzel söz yerinde olursa yürek tazeler...
Sayfa 60Kitabı okudu