Özlüyorum,(tatlı bakışalrını,gülüşünü,kokunu)ama hiçbiri yok.Sadece kokun vardı=cenneti andıran,beni benden alan,her özlediğimde, kokunu içime çektiğimde,hiç gitmemişsin,yanımdasın gibi hissetiğim ama ne oldu biliyomusun,o da yok artık. O kdr uzun oldu ki gidişin,kokun da terk etti,gitti.Artık özlediğimde sarıldığım kokun yok.Sadece hayalin var
Yol Ayrımı
edebiyathaber.net/oyku-yol-ayrimi...
YOL AYRIMI
Hisarcık'a gitmek aklımın ucunda yoktu. Son günlerde eve dönüş yolunu ne kadar uzatabildiysem o denli muzaffer ilan ediyordum kendimi. İstediğim kadar can vermeye çalışsam da yaşamıyordu o ev artık. Susuz birkaç çiçeğin can çekişmesini izleyerek doldurduğum günleri de kayıp
DÜŞÜNÜRKEN ÖLDÜ
Tahterevalli bir alçaldı bir yükseldi. Dengeyi düşündü, ardından dengeyi tanımladı. Dengeyi tanımlayamadı. “Biliyor musun? Galiba neyin ne olduğunu bilmiyoruz Ayşe. Başta bunu öğrenmek lazım” dedi. “Ne alaka şimdi durup dururken?”. “Bilmem”. Daha da konuşmadı. Sözcükler dişlerine takıldı. Diliyle geri itti. “Anlamazlar ki sizi, anlaşılmayız” diye
Elzem
Duydum seni sevmeyi bulmuşlar
Hiç haberim olmadığı bir gün kaderime yazmışlar
Sokaklar, caddeler, mahalleler her yerde seni bulundurmuş
Meğer ben sensizliğin öyle bağımlısı olmuşum ki ayılamamışım
Duydum yine bana gelmişsin, inşaallah
Belki bugün, belki yarın, belki de daha gün doğmadan
Artık ne kadar güzel geldiysen öylece ölüp ölüp
‘Ah’lar Ağacı
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Bir an diyorum kapat şu defteri, unut gitsin sen elinden geleni yaptın, olmuyor işte daha kendini üzme daha diyorum ama olmuyor yapamıyorum, senden uzak duramıyorum, her gün ne zaman yanıma gelecekte onu göreceğim diye düşünmekle geçiyor. Senin parfüm kokun gelince burnuma etrafıma bakıyorum. Hani nerde diye yanıma gelince her şeyi silip baştan başlıyorum, her günümü senle geçirmek istiyorum, gözlerine bakarak uyumak istiyorum, kokunu içeme çekerek yatmak istiyorum. Hani onları düşlerken bile çok mutlu oluyorum. Sonra aklıma geliyor imkansız olduğu, bütün dünya başıma yıkılıyor, o anı düşünmek istemiyorum, çünkü hayali bile çok güzel mutlu ediyor. Belki o anlık ama o bile yetiyor sevmekle hatamı yaptım tabi hayır. İlk doğrum ve son doğrum olacaksın bu dünyada, çünkü sevdim, aşık oldum, alıştım sana, benden bi parça oldun sen yokken bir şeyler eksik duruyorum. Biliyorum biz diye bir şey olmayacak ama hayalimde bile olsan yeter bana, çünkü amaçsız karşılıksız sevdim seni. Geç saatlere kadar sana sayfalar dolusu şiirler, mektuplar yazan bu eller, bir bakışınla tutmaz oluyor, galiba sensiz olmuyor. Adını çaresizlik koyduğum bu anlamsızlığın içinde boğuluyorum, bu yüzden her defasında yenik düşüyorum ya kendi aşkıma, tek yürekte yaşattığım karşılıksız aşkıma, Sonunu bilmem ama sessizce sevdim seni, sessizce büyüttüm hayallerimde ve sessizce sevmeye devam edeceğim. Seni her gün bir önceki günden daha çok seveceğim, Belki de dünya da hiç ama hiç kimse seni benim kadar sevmeyecek. sevemeyecek eminim. Bunu biliyorum ya içim rahatlıyor, tek adam ve sonsuza kadar onu sevmek..