Sana verdikleri zaman bu mektubu, belki ben çoktan nokta son demişimdir.
Bu sefer dostların taşını değil, mendebur bir kurşunu kafamdan yemişimdir.
Nâzım,
biliyorum, ölümün önünde rol kesip
Hamlet gibi budala, Verter gibi komik olmamak lâzım.
Nâzım,
bilmiyorum, ne haltedeyim?
Nasıl altedeyim?
Şöyle bir poz alıp durmak kendi kendini vurmak, kıyak iş doğrusu!..