Albert Camus

Umutsuz huzur olmaz...

... annesi ile birbirlerini hep sessizce seveceklerdi. Ve yaşamları boyunca duygularını birbirlerine daha rahat açıklayamadan; sırası gelince annesi ya da kendisi ölecekti.

... yiğitlik ve azizliğe karşı eğilimim yok. Beni ilgilendiren, bir insan olmak.

... uzaktan ya da yakından, haklı ya da haksız nedenlerle insanları öldüren ya da öldürmeyi haklı çıkaran ne varsa hepsini reddetmeye karar verdim.

“En kötü yanlış acı çektirtmektir,”

Masumiyetin gözleri oyulunca Hıristiyan ya inancını yitirmeli ya da gözleri oyulmalı.

Geçen yüzyıldan inançsız bir yazar, günahlardan arınma yeri diye bir şey olmadığını söyleyerek Hıristiyan kilisesinin sırrını açıkladığını ileri sürmüştü. Böyle bir şeyi söylerken cennet ve cehennem dışında ara bir yer olmadığını ve insanın kendi seçimine göre, kurtuluşu ya da laneti bulacağını anlatmak istiyordu. Paneloux'ya bakılırsa bu, ancak dinsiz bir ruhun içinde filizlenecek türden bir dinden sapmaydı. Çünkü günahlardan aranılan bir yer vardı. Ama kuşkusuz bu yere çok fazla umut bağlanmaması gereken bazı dönemler olmuştu; bağışlanabilir türden hafif günahlardan söz bile edilemeyeceği bazı dönemler olmuştu. Her günah ölümcüldü ve her kayıtsızlık suçtu. Ya her şeydi ya da hiç.