"Oda da hiçbir nefes sesi duymuyorum. Bekliyorum, bekliyorum ve hiçbir şey duymuyorum. Kalp atışınız duyulmuyor, ciğerlerinize hava dolduğu duyulmuyor. Oda o kadar sessiz ki!"
Şehrin gürültüsü çatıya kadar yükseliyor ama uğultudan başka bir şey duymuyorum. O uğultu içimden mi geliyor onu bile anlamıyorum artık. Hiçbir şeyi anlamak da istemiyorum zaten. Anlamaktan bıktım, dinlemekten bıktım, beklemekten... En çok da beklemekten.Sayfa 96
" Bekle deseydin gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim"
Özdemir Asaf
Beklemek