Deniz Gezmiş'in dar ağacına giderken yazdırdığı son mektubu
Deniz, son mektubunu önceden hazırlamamıştı. Son mektubunu darağacının karşısında yazdıracaktı. Bir zabıt katibi ve daktilo getirttiler.
Sigara içeceğini söyledi. Bir görevli Deniz'in sigarasından bir tane ağzına koyup yaktı. Bir-iki nefes çektikten sonra geri aldı. Deniz istedikçe veriyordu.
Darağacına bakarak son mektubunu yazdırmaya
Sayfa 50Kitabı okudu
Son günlerine kadar büyük bir ısrarla kitap istiyorlardı, yeni haberleri, yayınları merak ediyorlarlardı.
Özellikle romanlara meraklı olan Deniz en son babasından Tolstoy'un "Savaş ve Barışını istemişti. Yakınlarının onlarla son görüşmeleri, açlık grevlerinin 12. gününe rastladı.
12 gündür ölüm orucuna yatmışlardı. Ve ölüm oruçlarının nedenlerini açıklamışlardı. Bu onların, ölümleri dışında son eylemleri oldu...
Sayfa 94Kitabı okudu
Bir serçe kümesinin konması
karşıki dala belki hiçbir şeydir,
ama sevgilimin mektubunda
bir kuş resmi beni coşkulandırabilir.
Milyarla yıldız arasında tanırım onu çünkü seyredince güzelleşir
sevginin ışıltısı.
Hüseyin İnan
Köyüne geldiği bir gün üstüne örttüğü yorganın kısa gelmesi karşısında, anasının eğilip Hüseyin'i öperek, "Üzülme oğlum, yarın yorganını uzatırım," dediğini anlatıyor babası. Hüseyin, "Benim için böyle bir zahmete girmeyin, belki bu, eve son gelişimdir," demişti...
Sayfa 5Kitabı okudu
Bu şehir gençliğimdi benim,
aşklarım, gizlerim, meraklarım,
kavuşup kavuşup yitirdiğim sevincim..
Kimi külhan, kimi ceylan nicesiyle kapışarak belanın dövüşürken
bu şehir kurtulsun diye acılarından, şimdi, parçalanmış canlara bakarken bile sağır acılardan zevk alan insanlar mı çoğalmış?
Kimisi yalanı kanıksamış, kimisi suskun kalanı..
Sayfa 210Kitabı okudu
Devrimci geçmişi olan tutukluluların ;
Her hücrenin duvarında "kendi kendinle de olsa konuşmanın, şarkı söylemenin, gazete okumanın, radyo dinlemenin, yazı yazmanın, gündüzleri uyumanın, ziyaretçiyle görüşmenin... yasak" olduğuna ilişkin bir komut asılıydı.
Serbest olan tek şey soluk almaktı. Oksijeni azalmış bir akvaryumdaki balıklar gibi o da...
.
Sayfa 128Kitabı okudu
.
.
"İnsan her acının sahibi değildir."
.
.
.
.
Dışarda aynı gün, aynı dünya, aynı insanlar. Ve ilk kez o gün anladım, bir odanın, bir evin, bir sokağın, bir şehrin bir insana düşmanca bir acı verebileceğini...
.
.
Sayfa 123Kitabı okudu
.
.
Kimisi yaşatmanın saflarında kenetlenir, kimisi öldürmek için pusuya yatar; en karanlık yollarını arar can almanın.
.
.
Sayfa 1Kitabı okudu
.
.
Öyle bir an vardır ki; bir can bir duygunun simgesi olur. Bütünleşir o duyguyla. Anlamı derinleşir.
.
.
Sayfa 1Kitabı okudu
Yukarıda yalnızca gökyüzü görünüyordu. O anda vaz geçti kendini vurmaktan ve "İşkence acıları unutulur." diye geçirdi içinden. Yaşamaya olan inancı baskın geldi.
"Teslim ol," diye bağırıyorlardı.
"Sonunda ölüm de olsa konuşmam," diye mırıldandı; "işkence acıları unutulur, onurlu ve dik yaşamak iz bırakır hayatta..." Bu, onun son yakalanışıydı.
Sayfa 13Kitabı okudu
.
.
İnançları uğruna ölümün eşiğinde bükülmeden duranları, var olalı beri tanır dünyamız. Çünkü bazı ölüler dünyanındır.
.
.
Sayfa 2Kitabı okudu
Deniz'in sesini diyordu Yusuf; ve günler öncesinde yazdığı mektub:
Salı
2 Mayıs 1972
Sevgili Babacığım... Bu mektubu aldığın zaman ben ebediyen bu dünyadan göç etmiş olacağım. Ne kadar sarsılacağını tahmin ediyorum. Bir buçuk seneden beri benim yüzümden nasıl üzüntü içinde olduğunuz malum. Bu son olayı da metanetle karşılamanızı sadece dileyebiliyorum.
Babacığım, bu olayda da annemin ve Yücel'in senin
Sayfa 65Kitabı okudu
Duruşma Yargıcı Ahmet Tetik:
"Anayasayı tebdil, tağyir ve ilgaya... TCK'nın 146/1. maddesine... Ölüm cezasına... Tahfife mahal olmadığına..." Deniz hiç beklemeden, dimdik, yumruğu sıkılı, kolu havada bağırıyor...
"YAŞASIN BAĞIMSIZ TÜRKİYE!"
Yusuf da aynı şekilde haykırıyor:
"YAŞASIN BAĞIMSIZ TÜRKİYE"
Sonra Hüseyin, Atilla ve diğerleri...
Sayfa 32Kitabı okudu
SON...
Dal kuru, dalga uysal
Herkes her şeyin sahtesine alışkın..
Şiir bitti! Soldu içli sesin beslediği tomurcuk
Alaycı çalgıcılar dökülüyor şarkılardan Hüzün sürgün, aşk yılışık..
Şiir bitti! Dindi rüzgârı tükenmez gücün Ağıtlar yetim, türküler öksüz
Zalim yaradana pervasız, mazlum ölümüne çaresiz..
Sayfa 214 - Nihat Behram Mart 1997. Son şiirlerinden Ayaklanma Çağrısı aldı şiiri.Kitabı okudu