Medreseler, şanlı mâzimizde görevini, kâhir ekseriyetle ve zamanının şartlarına göre ifa edip tarih sahnesinden çekilmişler ve şu an muhtelif sebeplerden ötürü de, fonksiyonelliğini kaybetmişler.. Bu fikre katılıyor isek, eğitim sistemimizdeki tercihlerimizi, içinde yaşadığımız çağın şartlarına ve ihtiyaçlarına göre ve millet ruhunun etrafında, metotlu bir şekilde şekillendirmek icap etmez mi?..
Ayhan Öz şöyle diyor :
Günümüz eğitim anlayışında, üzerinde en çok durulması ve geliştirilmesi gereken duygunun sevgi duygusu olduğu şüphesizdir. Eğer çocuk, Allah sevgisine ulaşan bir insan olabilirse, başta insanlar olmak üzere, bütün yaratıkları sevecektir. Bu sevgi ise, ona her türlü güçlüğü yenmesinde yardımcı olacaktır.
Rousseagu şöyle der:
"Doğmak üzere bulunan zevklerine, cepheden yürüyerek karşı koyduğunuz ve hissettiği yeni ihtiyaçlara, suç imişler gibi muamele etmeğe başladığınız zaman, çocuğunuzun sizi uzun müddet dinlemeyeceğinden emin olunuz.".
Halife Me'mun, kendisine sert bir dille va'z ve nasihat eden bir vaize, "Be adam, mulayim ol. Görmez misin, Allah senden daha hayırı oları (Hz. Musa) benden daha hayırsız olana (Firavun) gönderdi de mülayim olmasını emrederek, "Varın da ona yumuşak söz söyleyin, olur ki nasihat dinler yahut korkar.' dedi" diyerek çıkışmıştır
Yahya Kemal Beyatlı bir yazısında şöyle der...
Kendi kendime diyorum ki: Şişli, Kadıköy, Moda gibi semtlerde doğan, büyüyen, oynayan, Türk çocukları milliyetlerinden tam bir derece nasib alabiliyorlar mı? Semtlerdeki minareler görünmez, ezanlar işitilmez, Ramazan ve Kandil geceleri hissedilmez. Çocuklar müslümanlığın rüyasını nasıl görürler?
7-10 yaşları arasındaki yıllar, aynı zamanda çocukta ahlâkın da istikrarlı bir hal almasına yardım edecek olan derin bir dinî gelişmeye sahne olan yıllardır.
"Din ile ilgili konuların, bir süre başka läik ülkelerde de, başlangıçta görülmüş olduğu gibi, adeta tabu olması ve dinin vicdan konusu oluşunun, onun yaşanan hayattan ayrı bir değer olarak yorumlanması; pek çok yetişkinin, çocuklar ile inanç konusunda hemen hiç konuşma gereği duymaması ile sonuçlanmıştır."
Geçmişe nazaran çok daha bol uyaranlı (TV, internet, yazılı basın, sosyal or tamlar vb.) ve daha az denetimli (aile kontrolü, mahalle kültürü vb.) bir ortamda yetişen çocuklarımızın günümüz dünyasında cinsellik vb. dürtülerle baş edebilmelerini sağlayacak en etkili araç kendilik bilinci, kendine yönelik farkındalığı olsa gerektir.
DİN EĞİTİMİNDE DOĞRU YAKLAŞIMLAR
🌿Çocuklarımızla onların anlayabileceği dille dini sohbetler yapalım.
🌿Çocuklarımızı camiilere götürelim.İmamlarla tanıştıralım.
🌿 Peygamberlerin örnek ahlakından bahsedelim.Çocukları,hayvanları,
ağaçları ne kadar çok sevdiğinden bahsedelim.
🌿Kötülerin nasıl davrandıklarına da örnekler vererek,iyi ve kötü
mukayesesini öğrenmelerini sağlayalım.
🌿İyilerin her zaman kazandıklarına vurgu yapalım.
🌿Dini konuda kesinlikle ceza uygulamayınız.
🌿Küçük çocuklara sadece cennetten bahsedilmelidir. Sorarlarsa
cehennemden de bahsedilebilir.Ancak,cehennemin kötü bir yer olduğu
söylenir.Azabın detayına inilmemelidir.
Manevi Danışman ve Rehber🌿
ZİKİR
İmam Ebu Abdullah b. Tübi es-Sikelli'nin dediği gibi:
Tasavvuf yamalı sûf (yün) elbise giymek değil
Şarkıcılar şarkı söylediğinde de ağlaman değil
Çığlık atmak, oynamak, kendinden geçmek değil
Deliler gibi kendinden geçmek değil
Bilakis tasavvuf, bulanık değil sâfi olmak
Hakka, Kur'an'a dini-mübine tabi olmak
Pişman bir hâl ile Allah'tan korkar olmak
Hayat boyunca günahlar namına mahzun olmak
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
"Kıyamet gününde Allah'ın meclisinde bulunacaklar şun-
lardır: Boyun eğenler, mütevazı olanlar, korkanlar ve Allah'ı çokça
zikredenlerdir."
Sayfa 79 - Nebevi Hayat YayınlarıKitabı okudu
Öncelikle din eğitimini öğreten ve öğrenenler, bu davaya tam manasıyla gönül vermiş olmalı, Hz. Peygamberin vârisi olduklarını unutmamalıdırlar. Öğrencilere, öncelikle bu duygu aşılanmalıdır.
Sayfa 93 - Sena YayınlarıKitabı okudu
