e
Ecel
1 üyeTakip
Çocuklar, yaradılmışlar içinde,
Ölmeyen insan hiçbir halkta yok,
Bağrı bütün, başı sağlam,
Yaratılan tek insan yok.
Dalı gövdeden ayrılmadan,
Yeşeren ağaç yeryüzünde yok.
Toynağı bütün hızlı at yok,
Kanadı bütün şahin yok.
Geçmişi dert etmeyelim,
Yaradanın buyruğu
Yalvarsan değişmez değil mi?
Sağlık olsa giderilir
Yürekteki dert kaygı.
Ölüm pençesinden kaçılmaz,
Kimler gelip geçmedi ki,
Emanet bu dünyadan?
Sonunda bir gün ölürsün,
Çaresiz bir şekilde,
Ecelin yüzünü görürsün.
Endülüs'ün Eceli
"Her ümmetin bir eceli vardır."
Diyordu Kur'an.
Tıpkı tek tek bütün insanlar gibi
Doğar, büyür
ve ölürler.
Yaşarken sevinir ve üzülürler.
Kimi nimetlerle beslenir
gürbüzleşir,
Kimisine zehirler besin olur.
Yeryüzünde ebedi
Yaşayacak kim ola;
Hangi fert,
hangi toplum?
İnsan fani,
Allah baki.
Neler Görünür
Eğlen sen, yalan dünya, eğlen,
Ne gülen kalır ne ağlayan
...
Mahtumkulu: Kim var ölmez?
Ecel doymaz, toprak dolmaz.
“Eğer ecel yetmezse, değirmende bile öğütseler insan gene ölmez. Yok, ecel gelirse, demir sandıkta gizlensen, gene gelir seni bulur ölüm."
Hayata ha biz son vermişiz, ha kendi son bulmuş, hepsi bir; ha eceline koşmuş insan, ha beklemiş onu; nerden gelirse gelsin, kendi ecelidir gelecek olan.
