80 syf.
8/10 puan verdi
Biyoçeşitlilik - Carlo Petrini -Stefano Mancuso
Stefano Mancuso İtalyan bir botanikçidir. Mancuso, üniversite eğitimi sırasında bitki araştırmalarına ilgi duymuştur. 2001'den beri Floransa Üniversitesi'nde profesördür ve 2005'te fizyoloji, davranış, moleküler biyoloji, zeka ve bitki biliminin diğer alanlarını incelemek üzere
Şu anda artık bir bitki türünden ya da bir hayvan ırkından faydalanılmadığında, bu çeşit yok olmaya mahkûm oluyor. Slow Food ve Terra Madre ağının dünya çapında yarattığı gıda ürünlerinin yeniden keşfi ve korunması esastır. Genotiplerini muhafaza etmek gerçekten de yeterli değil. O türün aynı zamanda ekonomik anlamda sürdürülebilirliği olmalı, yani birileri onu tüketmeli.
Kısacası, türler arasındaki çoklu ilişkiler, biyoçeşitlilik kavramını tanımlar. Bu büyük biyoçeşitlilik, bitkiler ve hayvanlar arasındaki karmaşık ilişkiye dayandığından, bu zincirdeki tek bir halkanın dahi yok olması, dengenin bozulmasına yeter, çünkü tek bir türün yokluğu, doğrudan ya da dolaylı olarak başka birçok türün de yok olması anlamına gelir.
Doğanın etiği şu: Kendimizi doğaya, yaratılışa konumlandırmayı başarabilirsek, yani, vahşi olmak yerine doğa dostu olabilirsek, bundan hepimiz fayda sağlayabiliriz.
Hayvanlarda merkezîleşme, hız, tekillik; bitkilerde ise dağılım, yavaşlık ve tekrarlama görürsün. Aym sonuçları elde etmek için farklı bir yol... Aslında, Dünya gezegeni üzerindeki bitkilerin dağılımına bakıldığında, ben bitkiler için çok daha iyi sonuçların var olduğunu söyleyebilirim.
Bitkilere kendilerini ifade edecek zaman ve mekânı vermek. Bu, bugüne kadar hiçbir şehir planlamacısının düşünmediği bir kavram, oysa düşünülmesi gerekirdi. Eğer bitkilerin hakları olduğu onaylanırsa, mimari ve kentleşme ilkeleri de değişir. İnsani açıdan, bitki organizmalarına özgürlük alanları bırakılmalı.
Buradaki sorun, gıdanın niteliği değil, bu gıdanın çok büyük bir kısmı kendilerinde yeteri kadar bulunanlar tarafından telef edilirken, bu israfa sebep olanların birçoğunun ortada bir adaletsizliğin var olduğu gerçeğini inkâr etmesidir.
Biyoçeşitliliğin yok edilişi, dünyada en az dikkat çeken suç unsurlarından biridir. Biyoçeşitlilik, gezegenimizin kaderini umursayan insanların zihinlerinin harekete geçmesiyle ve büyük bir fikir birliği ile desteklenmeyi hak eden, hayatlarımızda olmazsa olmaz bir faktör.
Mauritius'ta, diğer adalarda olduğu gibi, büyük yırtıcıların yokluğu kuşların (dodo) ve normalden çok daha büyük boyutlara ulaşan sürüngenlerin (dev kaplumbağalar) gelişmesini sağladı. Bu devasalığa en bilindik örnekler, Yeni Zelanda deve kuşu, Havai deve kuşu türü, Madagaskar'ın fil kuşu gibi (soyu tükenmiş) uçamayan kuşlardır.