e
Eleştiri-Kuram
1 üye · 1 yeni gönderiİyi Edebiyat Kötü Edebiyat
Grek felsefesinde güzel ve iyi tek kelimeyle: kalokagathia ile ifade edilmiştir; yani güzel ve iyi aynıdır, özdeştir.
Sayfa 35 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Bu eserlerde hiçbir estetik deneyim yok, sorgulanacak, değerlendirilecek, beğenilecek hiçbir unsur yok. Eser kavramı artık teori ve sıfatların ayakta tuttuğu bir rapsodiye dönüşmüş durumda. "Bu sanat değil" gibi temel bir reddin tamamen kullanım dışı olduğu ortada.
"Herkes Sanatçıdır" Dogması
Sanat yapmak gösterişçi ve egoist bir faaliyettir.
"Herkes Sanatçıdır" Dogması
Karşımıza dâhi diye tanımlanabilecek büyük yetenekler çıkmıştır ve çıkmaktadır: Onları genelleştirip herkesle eşit sayarak değersizleştirmenin arkasında nasıl bir niyet olabilir? Tek tipleştirmek, herkesi eşit saymak sanatı komünizme çevirmeye eşdeğerdir, gerçek anlamda olağanüstü olanların öne çıkmasını engelleme takıntısıdır, tek öne çıkanın kişiler değil, bir ideoloji olduğu biçimsiz bir hamur yaratmaktan farksızdır.
"Herkes Sanatçıdır" Dogması
Hepimizin sanat hassasiyeti olabilir, ama sanatçı olmakla sanat yaratmak arasında koca bir uçurum vardır. Bu dogmanın çıkış noktası dâhi figürünü ortadan kaldırmak gibi yıkıcı bir fikirdir ve belli bir mantık izler, çünkü önceden belirttiğimiz gibi dâhiler -ya da en azından yetenek sahibi, gerçek eserler yaratan sanatçılar- küratörlere ihtiyaç duymazlar.
Küratörün Gücünün Her şeye Yettiği Dogması
Çağdaş sanatta ise durum farklıdır. Küratörler gücü her şeye yeten kişilerdir ve eseri sahiplenirler, çünkü eseri kendi yazdıkları metinler meydana getirir. Anna Joelsdottir'in üstüne boya sıçratılmış sopalarını "resim anlatısının mantıksal temsille bağını koparmak için soyut bir diyalog kuran metaforik bir görüş" olarak var eden bu metinlerdir. Böylece nesne yere konmuş boyalı sopalar olmaktan çıkıp "sanatçının deneyimlediği kaosun temsili"ne dönüşür. Esere bu boyutu katan bir metindir; bu sahte sanatın yetenek, teknik ve icra gerektirmeyen eserleri böyle bir desteğe ihtiyaç duyarlar. Küratör sanatçının bağımlılığının, eserin küratör desteği olmaksızın ayakta duramayacağının farkındadır. Ve bunu sömürür. Eserlerin sahibi kendisidir.