e
Ermeniler
0 üyeSilah depolamakta ibadet yerlerinin kullanılması, savaş tehdidi öncesinde, Osmanlıların oralarda niçin silah araması yapamadığını gösteriyor: çünkü kiliselerde arama yapılması Avrupalılar tarafından kesinlikle kabul edilmezdi. Örneğin: Samsun'daki Ermeni Katedralinde silahlar bulundu. Haçin'deki bir Ermeni manastırında fıçılarla barut saklanmıştı. İzmit yakınlarındaki Armise Manastırı'nda, silahlar ile barut bulundu. Erzincan'daki Surp Agop Kilisesi'nde yüzlerce bomba patlayınca, orada gizli bir cephanelik olduğu ortaya çıktı. Bir Osmanlı Araştırma Komisyonu, Doğu Anadolu'nun her tarafındaki mezarlıklarda, kilise bahçelerinde ve dinî binaların etrafındaki tarlalarda silah ve dinarnit saklandığını tespit etti.
Sayfa 139 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu
Doğu Anadolu, Rusya'nın çağlar boyu süren sıcak sularda bir limana kavuşmak arzusunu tatmin etmesi muhtemel bir bölgeydi. İskenderun'u (Alexandretta'yı) ele geçirmek Ruslara Akdeniz'de ticari bir liman ve askerî bir deniz üssü sağlardı. Burası Osmanlı'nın sınırındaki en yakın Rus demiryoluna uzaktı, fakat oradan Akdeniz'e demiryolu döşemek imkânsız değildi. Ruslar, biri Sibirya'dan Pasifik kıyılarına ulaşan ve diğeri de Kafkas Dağlarını aşan demir yollarını zaten inşa etmişlerdi.
Sayfa 31 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu
Günümüzün Ermenistan Cumhuriyetinin bulunduğu Revan Hanlığında, yaklaşık olarak 26.000 Türk ya öldürülmüş ya da kaçmaya zorlanmıştı. Ruslar, yakın zamanda genişleyen İmparatorluklarına gelecek Ermenilere, bedava çiftlik ve ev vaat ettiler. Tahliye ettirilen Türklerin evleriyle çiftlikleri boş kalmıştı ve yeni yerleşimciler beklemekteydi. Ruslar yerleşecek göçmenlerden vergi almamak sözü verdi. Yoksul Ermeniler için bu çok cazip bir teklifti. İran'dan ve Osmanlı İmparatorluğu'ndan 45.000 Ermeni (yine bir tahmini sayı), Revan vilayetine bu şekilde geldi. Belki 50.000 Ermeni de Rusya'nın Güney Kafkasya'daki diğer bölgelerine gitti. Ermeniler için asıl özendirici olan, daha refah yaşam şartlarına kavuşmak fırsatıydı, fakat onlar korktukları için de geldiler. Ruslar 1828'de Doğu Anadolu'yu istila ettiğinde Ermeniler, Türklere eziyet ederek Rus fethine ortak olmuşlardı çünkü Rusların burada kalacağını umuyorlardı. 1829 Edirne sözleşmesiyle o topraklar Osmanlılara geri verilince Ermeniler, haklı olarak misillemeden korktukları için, geri çekilen Rus birliklerinin yanına katıldılar.
Sayfa 34 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu
Tehcir hareketi başlamıştı. İki tekerlekli işporta arabasında, kadınlar ve çocuklar, taşıyabildikleri, sıkıştırabildikleri ne varsa hepsine el konuldu.
Doğu Anadolu ile Güney Kafkas halklarının yaşamını en çok etkileyen bir faktör, Rus istilasıydı. On sekizinci yüzyılın sonlarında Ruslar, Kafkas Dağlarını aşan fetihlere başladılar. İlk ele geçirdikleri yer Hristiyan bir ülke olan Gürcistan oldu. Hemen hemen kansız bir şekilde bu Ortodoks Hristiyan topraklarını sınırlarına dahil ettiler. Daha sonraki Rus fetihleri, Müslüman topraklarına yönelikti. Ruslar 1827'den 1878'e kadar, bir milyon iki yüz bin Müslüman'ı (Çerkez, Abaza ve Laz'ı), Kafkas bölgesinde ele geçirdikleri topraklardan kovdular ve bu insanların üçte birinin ölümüne sebep oldular.
Sayfa 33 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu