Annem farklıydı... duygusal bütünlüğü, melodisi vardı... en büyük sefaletin içinde bile ... en ufak şeyde, bir okşansa mesela, duygu seline kapılıyordu ... yerinden oynamış, bozuk bir şey gibiydi, sadece tüyler ürpetici notaları kalmış, gerçek mutsuzluğun piyanosu ...