“Nefessiz kalan ciğerlerim, sarsıntılarla kasılan kalbim, depremlere gebe vücudum ve acılar içindeki ruhum daha fazla dayanamadı.”
“Umudumu, acımı ve ölümü yanıma almıştım. Artık onlarla tartışmıyor, kavga etmiyordum. Varlıklarını kabul etmiş, benimsemiştim.”
“Ellerimi ahşap kapıya bastırmış nefes nefese beklerken, çığlıkların yaklaşması kulağıma ölümümün yakarışlarıymış gibi geliyordu.”
Ortasını bulamadığın hiçbir şeyden bir başlangıç veya son yaratamazdın.
Kararında olmak zorundaydın.
Sayfa 67Kitabı okuyor
“Geç kalmış olmaktan korkuyordum. Bedenini terk etmiş ruhların, köyü sarmalayan, nefeslerinden korkuyordum.”
Gavin Young' un sonradan yazacağı üzere: "Üç kelimelik 'Bir şeyler keşfedebiliriz' lafının bu denli talihsiz bir yıkımın tohumlarını ekeceğini kim tahmin edebilirdi ki? Bittabi sorun şuydu ki, Holloway'in inatla yerini bulmaya çalıştığı o muayyen ŞEY o yerde zaten hiç var olmamıştı.
“İnsanları uyarana kadar ruhum bedenimde, bedenimse güçlü kalacaktı.”
Ne ettiğini gizleyenin aklında hayırsız işler olduğu âşikardır.
Sayfa 78 - İthaki Yayınları-1708, Karanlık Kitaplık-35Kitabı okudu
“Karanlık beni karşılarken, karanlığa eşlik eden sessizlikse bir katil edasıyla üzerime çökmüştü.”
Göremediğimiz ya da anlayamadığımız ‘gizemli’ güçlerin hala ciddiye alınmadığı karanlık çağlarda yaşıyor olamaz mıyız ? Tarih bize bir şey öğrettiyse o da bugün alaya aldığımız garip düşüncelerin bir gün kabul edilen gerçeklere dönüştüğüdür.
Sayfa 327Kitabı okudu
