Hayat hâtıralardan ibarettir; hattâ ümitler, gelecek günlerden beklediğimiz de birer hâtıradır: geçmişte değil, gelecekte birer hâtıra...Biz onları anarız, hatırlarız, onları da içimizde eski günlerimizi gördüğümüz gibi görürüz, onlar da çoğu zihnimizden gelecek değil, geçmiş kisvesi ile, "edeceğim, olacağım" diye değil, "ettim, oldum" diye geçer.
Sayfa 38 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Hatıralar içinde taşıdığı anlamla özeldir
Telefonumun notlar kısmına bazı tarihleri not düşmüşüm. Heyecanlandığım, sevindiğim, üzüldüğüm, unutulmamaya değer gördüğüm, önemli bulduğum günlerdi bu günler. Ama şimdi baktığımda pek de anlamı yoktu, o günlerde unutmamak için yazdığım şeyi şimdi okuyarak hatırladım yani unutmuştum, değerini kaybetmiş zihnimde ve sildim o tarihleri. İnsan için o an çok önemli gelen belki düşünmekten uyutmayan, güldüren ya da ağlatan şeyler üstünden zaman geçtiğinde ne kadar basitleşiyormuş meğerse.
O tarihleri sildim çünkü ne önemi vardı tarihlerin, insanın ne yaşadığı ve yaşadığından ne kazandığıydı önemli olan. Ben o hatıraları belki yine hatırlayacağım ara sıra ama hangi tarihte olduğunu değil bende ne iz bıraktığını iyi veya kötü ne ders aldığımı.
Gördüm ki insan için önemli olan şeyler zamanla değişiyor bu yüzden önemli olan şey zamandır belki de. Şimdi düşündüğüm, dertlendiğim meseleler o tarihlerden çok farklı ama ben hep benim. Hepsi iyi ki yaşandı yaşanmalıydı belli ki ve önümde yaşanacak daha niceleri...
Bir şeyleri kafanıza takmayın demiyorum bazen üzülmek de lazım düşünmek de ama yarın öbür gün sadece bir hatıra kalacak şeyler için kendinizi yıpratıp düşürmeyin. Müslüman ümitsizliğe düşmez, Allahın rahmetinden emin olur.
Bir ömür yaşadığım, yaşayacağım her şeyin değerini, anlamını bilmenin, imtihan ise kazanmanın ve yolumun taşlarını güzelliklerle, Allah'ın rızasıyla, imanla, ahlakla, ilimle ve niceleri ile dizmenin nasip olması duasıyla. 🤲🏻🌷
Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.
Sayfa 549
" Geçmişi hatırlama yaşayanlara özgü değil midir? Hayata veda vakti geldiğinde insanın elinde kalan ve tadını çıkaracağı son varlıklar, son zenginlik değil midir?"
Ben çoğu zaman, unutmak, kendimden kaçmak için hatırlıyorum çocukluğumu.
Sayfa 56 - YKYKitabı okudu
O zamanlar, talabelerin hafta tatilleri perşembe günleri öğleden sonra başlar, cuma akşamı sona ererdi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Dedem Mehmet Ali Paşa, 93 Savaşı'nda (1877-1878) Tuna Orduları Başkumandanı iken şehit düşmüştü.
Sayfa 9Kitabı okudu
“Beni anımsamanı istiyorum. Yalnızca senin anımsaman yeter. Başkalarının unutması hiç umrumda değil.”
Sayfa 609Kitabı okudu
Yarın sabah bütün yazdıklarımıda ateşe atacağım.Yansınlar.
Hatıralarım la birlikte belki kara düşüncelerim de yanar...
Ötüken Neşriyat 16.BasımKitabı okuyor
Bir zamanlar bana her şeyi öğretmiş olan düşünmek, şimdi hatırlamak istemediğim bir tek şeyi bana unutturamıyor.
Sayfa 165 - YKYKitabı okudu
Hayat bize en çok ne veriyor diye bir soru karıştırıp durur kafamı şu sıralar. Basit bir cevabı var şu an aklımda: Oyalanmamız için basitten zora sorunlar veriyor. Bu sorunlar beynimizi oyalamamız ve bedenimizi yormamıza sebebiyet oluyor. Bu yorgunluğun belli bir sınırı var tabii ki o sınıra ulaşıldığında acımasız bir ruh ve beden uyum içerisinde çalışmaya başlar. İşte ben buna dönüm noktası diyorum bir nevi herkese sonuna kadar açtığın pencerelerin yönünü değiştirip kendine doğru açmaktır. İçe açılan pencereler artık işlevini bilir. O yüzdendir ki kendisine dönük pencereleri olan bir insan onlara ufacık bir kir bile bulaşmaması için artık elinden geleni yapmasını öğrenmiştir.
Yanlış telaşlara kapılıyoruz çoğu zaman... Uzun bir aradan sonra içinde garip bir ezginin sesini duymaya başladığını düşünüyorsun o kadar unutmuşsundur ki bu tür bir ezgiyi haliyle bir affallıyorsun.. Tabii tanımak istiyorsun o ezgiyi bu yüzden seni ve ruhunu sarıp sarmalamasına izin veriyorsun.. Peki ya sonrası?.. Tahmin etmesi o kadar zor değil aslında..
”Hatıralar, gençlik hatıralarım! Sanki oraya kapanıp kalmışlar da kapıyı açınca neşeli mektep çocukları gibi birer birer dışarı fırlayacaklar, boynuma sarılacaklar!”
Şimdi anılarım,sevdiklerim, hayallerim ve yaşayamadıklarım bir toz bulutu misali gelip geçti hayatımdan . O fırtınadan bana geriye kalanlar ise acılarımdı...
Hayaller ve yaşanılanlar.