O karanlık susku dolu zulada,
baktım gözlerine
gizemleriyle dolu gözlerinin çaresiz isteklerinden kalbim göğsümde çırpınıp durdu...
.
Furuğ Ferruhzad
Virâne olmuş kalbime ne yaptın?
Bak! Divâne aşkım ne yaptın?
Alışkanlıkların kozasında rahat uyuyordum
Kelebek kanadıma ne yaptın?
Omzuma yaslanmaya değmez miydim?
Omuzlarımın hasretine ne yaptın?
Beni yordun, kendinde yorgun gittin...
Ey yolcu! evime ne yaptın?
Gözyaşlarımın yağmurundan dünyam ıslandı,
Yuvamın çatısına ne yaptın?
afshin yadollahi
Deməli belə,
Mən, onun incəliyinə, həssaslığına, kövrəkliyinə aşiq olmuşam. Onun mübarizəsinə, taqətsizliyinə.
Hərdən kitablarını oxuyanda, ona o qədər üzülürəm ki, o qədər pis oluram ki. Onun, o qədər üzülməyini özüm də qaldıra bilmədiyim anlar olur.
Heç zaman intiharın bir çarə olmadığını düşünmüşəm. Amma onu xatırlayanda, qurtulduğunu düşünürəm. Son zamanlarda nədənsə ağlıma eyni sonu bölüşəcəyimiz gəlir...
❤️🩹 Tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
❤️🩹 Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
❤️🩹 Bu aciz bendeniz adı pek bilinmeyen, kiymeti daha sonra anlaşılacak üsten zekalı nadirattan biriyim. Benden sonra büstümü yapıp yokluğuma ağlayarak soğan suyunu gözlerine damlatacaklar, "duygu sömürüsü" yapıp mezarıma karanfil bırakacaklar...
❤️🩹 Hayat tecrübelerimle şu yargıya vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden geldiğince düşüncelerimi kendime saklamalıyım
Sadık Hidayet
Elə ki, bir ruh vəhşiləşdi, onu ram etmək lazımdı. Onu təmizləmək lazımdı. Əlbəttə, heç vaxt ram olmayan ruhlar da var. Daniyalın ruhu onlardan biriydi, məsələn. Xoşbəxtlikdən, ya da bəd- bəxtlikdən biz insanlar zəif məxluqlarıq. Çox zəif. Bir qədər təzyiq, vəssalam, işimiz tamamdı. Bəzilərisə hesab edir ki, təzyiq dəqiq, vaxtında və əndazəsində istifadə edilsə, bir nemət, bir möcüzədir.
Sayfa 91Kitabı okudu
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıktan yiyen, kemiren yaralar...
Sayfa 15 - YKYKitabı okudu
Seninle gezmediğim bir sokak var içimde,
Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha,
Seninle geçirmediğim günler ve geceler var,
Seninle paylaşmadığım aşkım var daha..."
Mohammad Gholipour
Deməli belə;
Cənubi azərbaycanlılarından olan Saedi, XX əsr İran ədəbiyyatının parlaq nümayəndələrindən biridir. Əziyyətli, faciəli, ürəkağrıdan bir həyata sahib biri.
Siyasi görüşlərinə görə dəfələrlə həbs olunub, işgəncələrə məruz qalmış, öz vətənindən qaçmaq məcburiyyəti və dəfələrlə intihara cəhdləri...
Müəllifin özü haqqında dediyi bir ifadəni paylaşacam sizlərlə;
Hər işi başlayarkən istəmişəm ki, onu tez bitirim, ondan tez xilas olum. Bir hamilə qadın kimi doğmağa tələsmişəm. Elə bu səbəbdən də həmişə ölü uşaq doğmuşam!
"Bəyəl əzadarları"ndan danışım biraz.
Kitabdan 8 hekayə var, onların hər biri Bəyəl kəndində və onun ətrafındakı bir neçə kənddə keçir.
Demək olar ki, hekayələrin hamısı metaforlarla zəngindir. Bildiyim qədəriylə kitaba film də çəkilmişdir.
Kitabı farscadan tərcümə edən Ariz Tarverdiyev xüsusi təşəkkürümü bildirirəm, bütün suallarımı təmkinlə cavablandırdığı üçün.
Davam edəcəyim yazıçılardan oldu.
