Kör Baykuş
Sadık Hidayet
Yorumlar ve İncelemeler
Yaşamda aynı ağızda beliren ağrılı yaralara benzer şekilde ruhu yalnızlık girdabında kemiren ve yavaş yavaş yok eden yaralar vardır… 
Kör Baykuş
Daha ilk cümlesiyle etkisi altına alan, sona erdiğinde insanı allak bullak eden bir roman. İsimsiz, melankolik, kötümser bir ressamın hayatını alt üst eden kâbuslarını, dolaylı yoldan okura bir baykuşu anlatma çabası, bir noktadan sonra gerçekle gerçekte var olmayan şeyleri görmenin birbirine karıştığı itiraflar ve sayıklamalar mevcut. Betimlemelerin hummalığı ile olayın her anını yaşattı bana. Kendimi hayalle gerçeğin arasında zamanın ve mekanın değiştiği uzun bir yolculuğun içinde buldum kitabın sonunda.
Kitabı okuduğum sırada gerçektende içim karardı. Kitap aşırı karamsar bir kitap ve yoğun bir kitap. Kitabı birkaç kelime ile özetle deseniz:Ölüm, gri ve puslu bir hava, yalnızlık...
Kitaba ilk kez başlamadım öncesinde bir kez daha okumaya çalışmıştım ama 20.sayfada falan bırakmıştım. O aralar benimde ruh halim çok yerinde değildi ve belki de daha da kötü bir hâle düşmemek için kitabı yarım bırakmıştım. Kitap yoğun olmasına rağmen akıyor ama insanı aşırı yoruyor. Kitabın havası sizi aşırı etkiliyor.
Yakın zamanda 
Dönüşüm okumuştum ve yazara neden ``Ortadoğu'nun Kafkası`` denildiğini çok iyi anlamış oldum. Yazar hayatını da kendi sonlandırmış. Ölümünü okuduktan sonra aklıma takılan bir soru oldu: Acaba kitaptaki başkahraman yazarın kendisi miydi?
