“Çok uğraştım bugüne dek. Ben, ben olmak istiyorum. Başkası değil.”
Buraya ne yazsam sevgili Duygu Asena’nın söylediklerinden daha anlaşılır, daha dokunaklı ve daha net ifade edemeyeceğimi hissediyorum “gerçekliğimizi”. Bize dayatılan, kabul ettirilen tüm kuralların soğuk gerçekliğini.
Bu coğrafyada yetişmiş, düşünceleri, korkuları ve arzuları hemen hemen her kadına tanıdık gelecek bir karakterin zaman içerisindeki değişimini gözler önüne seriyor Duygu Asena. Kendinizden bir şeyler bulmamanız mümkün değil gibi.
Kadının Adı yok, edebiyatımızın kadın erkek eşitsizliğini gözler önüne seren, neyin mücadelesi içinde olduğumuzu gösteren, muhakkak okunması gereken harika bir eseri.
Seneler geçti, hala bu ülkede veya benzer coğrafyalarda var olabilme savaşı veriyoruz. Güzel uyu Duygu Asena, teşekkür ederim. Eşitsizliğin, sömürünün, zarar verici tüm dogmatik fikirlerin yok olacağı bir dünya umuduyla... “Ben olma” mücadelesi veren tüm kadınlara selam olsun.
Cemal Süreya
Erkek dediğin saman alevi gibidir. Birden parlar yanar. Çabuk söner , hevesini aldı mı, işi bitti mi de kadını ortada bırakır
