İran qadınlarının həyatından bəhs edən, avtobioqrafik bir əsər.Məsumənin acınacaqlı həyatı əsərin süjet xəttini təşkil edir.Öz xoşbəxtliyini yaşamaq üçün həmişə çalışsa da, ona qismət olmur.Əsər də beləcə kədərli və hüzünverici sonluqla bitir.Yenə təkliyə düçar olur.
Əslində isə onun başına gələn hadisələrinin çoxunun səbəbkarı böyüdüyü ailə, mühit, qardaşlarının guya öz bacısının əxlaqını, namusunu qoruması üçün həyatına etdiyi müdaxilələr, evdə baş verən köhnəfikirli söhbətlər - hamısı Məsumənin taleyini alt-üst edirdi.Özünün yox, məhz ailəsi və qardaşlarının razılığı ilə üzünü belə görmədiyi insana ərə gedən Məsumə, öz taleyilə barışıb vəziyyəti düzəltməyə, elm, təhsil dalınca qaçıb ali təhsil almağa çalışan dünyagörüşlü, düşüncəli və mübariz qız idi.
Təəssüf ki, bəzən həyatda biz də belə hadisələrin şahidi oluruq.Amma məncə bunlara qarşı susmaq lazım deyil, əksinə həmişə mübarizə aparmalıyıq.Çünki bir savadlı qadının, qızın başqalarının əlinin altında 'əsir' olması, onlardan asılı olması çox dəhşətli bir şeydir.Yadımızdan çıxarmayaq ki, bir qadın bir anadır, ana isə ailəni, övladlarını aydınlığa çıxaran nur, işıq....Cəmiyyətin, ölkənin isə parlayan, hər yerə şəfəq saçan, heç vaxt sönmək bilməyən Günəşi!!!
