" Hayatımda her ne olursa, eğer istersem başa çıkabilirim."
Sayfa 108Kitabı okudu
"vücudun senden izin almaksızın yaşlanır. Ruhun ise sen izin vermedikçe yaşlanmaz."
Seyircisi olmak zorunda kaldığın acılar da bir sınavdır.
" Kişi her ne yaparsa yapsın, içsel olarak kendini suçlu hissediyorsa özgür değildir. Durum tamamen kişinin içdünyasında ne olduğu ile ilgilidir.
Kişinin dürüstçe içsel olarak ne hissettiği, maske takmadan ne hissettiğidir özgürlük."
İyi geceler :D
" Kendini bir konuda ' aşırı övme' sebebin, aslında içdünyanda farklı bir konuda kendini 'aşırı yetersiz' hissediyor olmandır."
Sayfa 54Kitabı okudu
" Birbirimiz üzerinden nasıl beslendiğimizi fark edip, içdünyamızda gerçekte ne olduğunu samimiyetle anlayamazsak ilişkilerimizi fark etmeden zehirleriz. Dürüst olarak, kendi içdünyamızı kabul edebilmemiz sevgi dolu ilişkilere bizi yöneltir.
Sevgi, dürüstlük ve kabulü gerektirir. "
Sayfa 53Kitabı okudu
" Sevgi, huzur ve mutluluk kaynağıdır. Hırpalanma kaynağı değildir."
Sayfa 52Kitabı okudu
" Geçmiş deneyimlerden taşıdığın negatif yargılar, içdünyanda suçlamalara neden olur. Suç cezayı getirir. Kendini cezalandırdığın noktada, kendinle ve hayatınla ilgili memnuniyetsizliğin suçluluğu, suçluluk ise cezaları pekiştirir. Yine aynı şeyleri yapar, yine memnun olmazsın. Yargılarının teyidini alır, suçluluğunu pekiştirirsin...
Sayfa 34Kitabı okudu
" Hayatta yeterince esnek olamıyorsak, bizim için en rahat pozisyon karşı tarafa bakmaktır.
Konu hep karşı taraf..
Konu hep o kişidir. Onun ne yaptığını, onun ne dediğini analiz etmektir. Onunla ilgili yargılara gitmektir.
Oysaki dengemizi gerçekten bulmak istiyorsak, içinde bulunduğumuz kendi mevcut pozisyonumuzu değiştirmemiz gerekir.
Sayfa 21Kitabı okudu
" İnsanın iç dünyası değişmedikçe, dünyamız değişmiyor.
Onun acı dolu ya da sevgi dolu hale getirmek, bize verilen yüce potansiyelle bizim elimizde.
İç dünyamızda barınan kin, öfke, nefret, suçlama, korku ve acıyı sevgiye dönüştürmeyi seçtiğimiz sürece dış dünyamızda gerçek bir iyileşme sağlayabiliriz.. "
Sayfa 15Kitabı okudu
" Seçimlerimiz, yaşam yolculuğumuzdaki iniş çıkış grafiğini kimi zaman doğal akışından çok daha sert ve acı veren hallere dönüştürürken, kimi zaman da farkındalığımıza bağlı olarak bizi çok daha dengeli inen ve çıkan bir akışa götürüyor .."
Sayfa 14Kitabı okudu
İnsan bir bebekken veya küçük bir çocukken ihtiyacı olduğu halde verilmeyen sevginin boşluğunu , büyüdüğünde üzerinde binlerce ton yağsa da o boşluğu dolduramıyor .
Yediveren yayınları
“BENDEN BİR TANE DAHA YOK…”
Kaybedilmiş Umut, İnsanın İç Dünyasının Kıyametidir:
“Umudun insan sağlığını ciddi anlamda etkilediğini, Viktor Emil Frankl’ın ‘İnsanın Anlam Arayışı’ kitabında okuduğumda gördüm:
Nazi toplama kampında kıdemli bir blok bekçisi bir gün Frankl’a garip bir rüya gördüğünden bahseder. Rüyasında bir ses ona bir dilek hakkının olduğunu söyler. Bekçi de, savaşın ne zaman biteceğini, kampın ne zaman özgürlüğe kavuşacağını sorar. Ses ona, 30 Mart cevabını verir.
Bekçi rüyayı Şubat 1945’te görmüştür. Bir yıl boyunca umutla bekledikten sonra bu umutların yerini hayal kırıklığı bırakır. 29 Mart’ta aniden hastalanan bekçi, 30 Mart’ta hayata veda eder. Bir yıl boyunca kendini umutla ayakta tutmanın ardından gelen umutsuzluklar, bekçinin hayattan kopmasıyla sonuçlanır…”
Sayfa 118Kitabı okudu
“Yengeç Sepeti Sendromu”
“İlk olarak Filipinli yazar Ninotchka Rosca tarafından kullanılmış ‘Yengeç Sepeti Sendromunun’ şöyle bir hikâyesi var:
Kumsalda yürüyen bir adam, avlanan balıkçıya yaklaştığında kova içerisindeki yakalanmış yengeçleri bir yengeç sepetinin içinde görür. Kovanın üstü açıktır, kapağı yoktur. Bu durum onu şaşırtır çünkü yengeçlerin kaçabileceğini düşünür. Balıkçıya sorduğunda, ‘Evet, tek bir yengeç olsaydı kesinlikle kaçardı. Ancak pek çok yengeç varsa, biri kaçmaya çalıştığında diğerleri onu yakalar, kaçamayacağından emin olur, geri kalanlar da aynı kaderi yaşarlar,’ yanıtını alır..
Tek bir yengeç kapaksız kovadan rahatlıkla çıkabilirken, sayı arttıkça kaçış imkânsızlaşır. Sonunda kimse kazanamaz..
Yengeç Sepeti Sendromu, ‘ben yapamıyorsam sen de yapamazsın, ben başaramıyorsam sen de başaramazsın,’ felsefesini güder. Hayatımızın her evresinde bizi aşağı çekenler olur. Bakın bu durumu Cenap Şahabettin ne güzel özetlemiş:
‘Haset, başkasının balını, kendi ağzına zehir etmektir.’
Hayatınızın direksiyonunu kimsenin eline vermeyin…”
Sayfa 66Kitabı okudu