Bu sonekin beş kullanımı vardır:
1. Bir şeyin yetiştiği yeri ifade eden adlar meydana getirmek - söğütlük: söğüt lük. Ya da bir şeyin bulunduğu, konulduğu mekânı ifade eden adlar meydana ge tirmek - kepeklik: kepek konulan yer.
2. Bir şeyin, adı geçen şeyi yapmak için hazırlandığı anlamını taşıyan adlar meydanagetirmek-
MÜZEHHER
(ﻣﺰﻫّﺮ) sıf. (Ar. zehr “çiçek”ten tezhіr > müzehher) [Türkçe’de türetilmiştir] Çiçeklerle bezenmiş, çiçeklenmiş, çiçek açmış, çiçekli:
Bir türbe-i müzehher oldu emellerim (Hüseyin Sîret).
Bir âşiyân-ı müzehher ki pür-tuyûr u zılâl (Cenap Şahâbeddin).
