Mikayıl Müşfiq indi aramızda yoxdur. O, ömrünün çiçəklənməyə başlayan bir çağında bizim aramızdan getdi. Lakin adı ürəyimizdə yaşayır. Mikayıl Müşfiqin əsərləri bütün varlığı ilə sevdiyi qəhrəman xalq üçün qalmışdır.
Sayfa 89Kitabı okudu
Həyat sevgisi
Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən
İşıqlı dünyadan necə əl çəkim?
Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim?
Dönmə bir şəbnəmə yaz səhərində,
Könül, günəş kimi parla yerində!
Göylərin lacivərd ətəklərində
Bir lövhə.
Еy hənuz gəncliyinin dəmlərini yaşıyan,
Qəlbində gur dalğalı çağlayanlar daşıyan,
O səкsən yaşlı qadın yaşamaq istiyorкən
Bilməm niçin həyatdan uzaqlaşmadasın sən?
Rəssam
Rəssam, sevgilimin rəsmini gəl çək,
Sevgilim gözəldir, sən də gözəl çək.
Nazına çatanda fırçadan əl çək,
Qoy onun nazını mən özüm çəkim.
Çək onun qaradan qara telini,
Çək, rəssam çək onun incə belini,
Gözünə çatanda saxla əlini
Can alan gözünü mən özüm çəkim.
Çək Tanrı verdiyi gözəl qulunu,
Çək dörd bir yanını, sağı solunu,
Çək onun keçdiyi həyat yolunu
Qoy ayaq izini mən özüm çəkim.
+ Bir şeirə görə vurulacağını bilsən, yenə də Müşfiq olardınmı?
- Olardım. Bəs sən mənə Dilbər olardın?
💙💙
Ayrılıq oduna könül dayanmaz,
Eşq oduna yanan bir daha yanmaz,
Çəkdiyim nalədən neçin oyanmaz
Şirin röyasına qurban olduğum?
Mikayıl Müşfiq
Nə qədər ki, mənim gözümdə yaş var,
Olsun ürəyinin daşına qurban!
Mikayıl Müşfiq
Yenə o bağ olaydı
Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim,
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?
Yenə o bağ olaydı, yenə sizə
Sevgi vardır ki, uzaqdan bizə parlaq görünür, Ona yaxlaşmayalım, çünki o zülmətlə dolu.
Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
Beni güzel hatırla!
çünkü; sevdim seni ben, herşeyini...
sana sırdaş oldum, dost oldum,
koynumda ağladın.
yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini,
beni üzdün, kınamadım.
alışıktım vefasızlığa, el oldun aldırmadım... Mikayıl Müşfiq