‘’Ben, modern ben, tartışmasız bir biçimde insanım. Öte yandan ben, Kocadiş olan ben ise ilkel bir varlığım, insan değilim. Arada bir yerlerde benim bu çift kişiliğimin iki tarafı, hem de aynı soy zincirinde birbiriyle doğrudan bağlantılanıyor.
Acaba halk, yok edildiği günden önce insan olma sürecine girmiş miydi?
Ben ve benim soyum bu süreci tamamlayanlar arasında mıyız?
Öte yandan, benim soyumdan biri Ateş insanlarına katılıp onlardan biri olmuş olabilir mi? Bilmiyorum. Bunu öğrenmemin hiçbir yolu yok. Kesin olan tek şey var ki Kocadiş, soyundan birinin beynine hayatının tüm izlenimlerini kazıdı, hatta o kadar silinmez bir şekilde kazıdı ki o hatıralar sonraki nesillerdeki torunlarında da yok olmadı.’’
Sayfa 136 - İş Bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Her şey bozulmakta. Neden bilmiyorum. İyi başlamıştık, mutluyduk. Sonra...
Sayfa 96 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
“Şunu anlayın ki, asıl korkunç olan artık köpek kalbi değil, insan kalbi taşıması. Hem de doğa da var olanlar arasında en rezilini.”
"Ne fark ederdi ki zaten? Herkes ölüyordu nasıl olsa; iyisi de kötüsü de, güçlüsü de zayıfı da, hayata dört elle sarılani da yaşamı aşağılayanı da... Herkes göçüp gidiyordu. Her şey göçüp gidiyordu."
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
"Anlattığı şeylerden anlayabildiğimiz kadarını anlayalım."
Sayfa 14 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
"İnsanoğlu uygarlık yolundaki kanlı ilerleyişine başlamadan önce, ilkelliğin karanlığına giderek daha çok batmaya mahkumdur."
Sayfa 13 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
“Asla suça bulaşmayın, kime karşı olursa olsun. Yaşlandığınızda elleriniz temiz olsun.”
Sizin yere göğe sığdıramadığınız keşfimi iblisler yesin. Bu keşfin ederi bir adet delik kuruş, fazlası değil…