Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225bin okunma
Biri umudunu kesmedi, öteki ise kendini umutsuzluğa kaptırdı. İkisi de kendi yazgısını kendi seçti; böyle olunca da, yazgılarına katlanacaklardı.
Sayfa 224Kitabı okudu
"O, insan değil," diye karşılık verdi, "benden insaf beklemeye de hakkı yok. Ona kalbimi verdim, aldı, didik didik edip öldürdükten sonra gerisingeri bana fırlattı. İnsan yüreğiyle duyar, Ellen; mademki benim yüreğimi paralayıp yok etti, artık ona acımak elimde değil."
Sayfa 210Kitabı okudu
"Bana yaptıklarını bağışlıyorum. Ben kendi katilimi seviyorum;ama seninkini, onu nasıl sevebilirim!"
Sayfa 197Kitabı okudu
iyi halt ettin Mr. Heathcliff
"Son kez sesini duyduğumdan beri çok çetin bir hayatım oldu. Beni bağışlamalısın, çünkü yalnız senin için çabaladım!"
Sayfa 119Kitabı okudu
ah ulan Catherine
"Linton'a olan sevgim ormanlardaki yapraklar gibidir. İyice biliyorum ki, kış ağaçları nasıl değiştirirse, zaman da benim sevgimi değiştirecektir. Heathcliff'e olan sevgim ise toprak altındaki değişmez kayalar gibidir. Görünüşte pek hoşa gidecek yanı yoktur, ama onsuz olmaz. Nelly, ben Heathcliff'im! O hep, ama hep benim aklımda. Bir zevk olarak değil, tıpkı benim de kendim için her zaman bir zevk olmadığım gibi, ama kendimmişim gibi, tıpkı o benmiş gibi!"
Sayfa 102Kitabı okudu
İçinde hâlâ acıyan bir yer vardı, ama iyi şeyler vaat eden bir acıydı bu, tamamen kapanmadan önce kabuk tutarken yanan yaralar gibi sıcak, ama yumuşak bir acı.
Sayfa 70Kitabı okudu
"İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır."
Sayfa 45Kitabı okudu
"Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir."
Sayfa 45Kitabı okudu