#
26 Nisan Pazar gecesi anne-baba evindeki televizyonda gördüğüm yeşil ışınla ve babamın "bu ülkede gerçek deli bile yoktur, hepsi sahtekârdır" demesiyle başladı. 25 Nisan Cumartesi gecesiyse E..... derin korkusu ve suçluluğuyla bana saldırdığında aldığım derin yara, 26 Nisan Pazar günü ben tarafından düşünüldü ve herşey bir bir açıklığa kavuştu. Ben bir tehdidim onlar için çünkü bir varlığım, cinssiz bir bebek, rolünü bulamamış, iyi ezberleyememiş bir hayvan, her yöne savrulabilir, dağılabilir bir atom... Bu atomik kuvvetten korkuyorlar, enerjisinden, çekirdek enerjiden, çünkü onlar potansiyeli ekonomik...
#
Sayfa 102 - Perihan Marmara, Telos Yayıncılık, 1993, Yayına Hazırlayan: Gülseli İnalKitabı okudu
Biliyorum, bir gün dayanamayacak küçük kalbim arkamı dönüp
inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim..
Nilgün Marmara
Beklentim yokmuş gibi davranıp içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum... ( Nilgün Marmara)
"yarının hiçlik olması tehdidiyle mutlu olamam ve olmayacağım. derin bir hakaret bu. bu yüzden, beni acı çekmem ve yok olmam için, fikrimi sormadan ve küstahça var eden bu doğayı; su götürmez davacı, savcı ve davalı rolümle, kendimle birlikte mahkûm ediyorum. doğayı yok edemediğim için de, sadece kendimi yok ediyorum, hiçbir suçlunun bulunmadığı bir tiranlığa katlanmaktan bezmiş olarak..."
cinayet doğurulmuş olmaktır
#
Malina - Ingeborg Bachmann
NFS Yayınları, 1985. Çev. Ahmet Cemal
Bir kadın bütün parçalanmış, yanmış aklı ve hiç sarsılmayacak açıklığıyla yazmış bir kadın... İçinden rastlantıyla geçtiği geçirildiği zamanlar, durumlar, ilişkiler yaralar açtıkça, kaçınılmaz olan dille göğe bir güneş bir ay ve bir çizgi yapmak ve sonra delirmek görevi... Bütün romana yayılan yanma/yakma motifi ölümünün bir kehaneti sanki. Nostalghia'nın Domenico'su, Zelda, Almanya'daki Türk işçi kızı ve daha kimbilir nicelerine eklenen bir ölüm biçimi Bachmann'ınki de. Kendilerini ölmeden ceset olarak algılayanlar intiharlarını başkalarının bir vasiyeti gerçekleştireceği gibi gerçekleştirir. Ölüm yaşarken vardır, olmuştur cesedi yakarak ortadan kaldırmak gerekir. Domenico'nun naive çığlık/dilekleri Ingeborg'un çocuksu masalı...
"Bir gün gelecek..." ama Kogran (Chagrin-) Acılar Kraliçesi bir günün gelmeyeceğini çok önceden bilmektedir, cinayet doğurulmuş olmaktır, kan davası -- kana karşı işlenen suç ve bu suçtan alınması gereken öç ayın halesini bütünler, kendini ateşe atarak...
"...Exultate Jubilate" bir kitap yazacaktır anlatıcı.
Coşkulu - sevinç ve zafer nidası
(Exultate)
Jubilate. Zeburda 100. mezmur...
#
Sayfa 49 - Perihan Marmara, Telos Yayıncılık, 1993, Yayına Hazırlayan: Gülseli İnalKitabı okudu
“uçurumlar var diyorum, insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında.”
Nilgün Marmara
Kuş Koysunlar Yoluna
Bir karga bir kediyi
öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden,
kendimi bulamıyorum
dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum,
kendime bir yer...
Kafatasımın içini,
bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım,
ölü ben'im kendini izlesin her yandan,
o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
Nilgün Marmara 🌼
Benim hiç gönlümü almadılar.
Ben hep kendi kendime bir köşede affettim herkesi..
//Nilgün Marmara🦋
körler var kuşkusuz,
kuşsuz. Hep karanlıkta düşünürler.
Sayfa 23Kitabı okudu