Farkındalığın ömre etkisi
Farkındalığa sahip olmak kademeli bir eğitim sürecini gerekirse de biraz pratikle zihnimize tamamen odaklanmayı öğrenebiliriz. Böylece stresi azaltır ve daha uzun yaşayabiliriz.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kendinizi, kendinize ve başkalarına tanımlamaktan vazgeçin. Merak etmeyin, öyle yaparsanız dünyanın sonu gelmez. Başkalarının sizi nasıl tanımladığına da kulak asmayın, çünkü sizi tanımlarken onlar da kendilerini sınırlamış olmaktadırlar. Ve bu onların sorunudur.
Sayfa 115Kitabı okudu
Kendiniz olduğunuz vakit, zaten en güçlü ve en etkilisinizdir. Kendiniz olmak için bir çaba göstermeniz gerekmez, çünkü o da bir tür rol yapmaktır. Sadece "doğal ve içinizden geldiği gibi" olun.
Sayfa 115Kitabı okudu
... Ne vakit kendinizi başkalarına göre daha aşağıda veya daha üstün görürseniz, bilin ki egonuz devreye girmiştir.
Sayfa 94Kitabı okudu
Kendimi şöyle veya böyle görüyorum tarzındaki kavramsal benlik duygusu, egonun ta kendisidir. Bu duygu olumlu (ben en iyisiyim) veya olumsuz (işe yaramaz biriyim) olabilir.
Sayfa 94Kitabı okudu
İyi bir insan olmak, iyi bir insan olmaya çalışmakla değil, içinizde zaten mevcut olan iyiyi bulmakla ve bu iyiliğin ortaya çıkmasına izin vermekle mümkün olabilir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Nasıl ki karanlığa karşı bir mücadele vermeniz söz konusu olamazsa, egonuza karşı savaşa girip kazanmanız da mümkün değildir. Burada sizin için gerekli olan şey sadece bilincin ışığıdır. Ve o ışık sizsiniz.
Sayfa 18Kitabı okudu
Öncelikle hiç kimsenin mükemmel olmadığını anlaması gerek.
...
Aman Tanrım! Bütün hayatım boyunca böyle olmuştu, istediklerim, artık onlara sahip olamayacağım zaman ortaya çıkıyordu.
Sayfa 48Kitabı okudu
İstikamet Üzere Yaşamak
"Pakistan millî şairi Muhammed İkbal'in 'Göğsünün içinde yıldızları aşıp geçecek bir yol vardır. Lâkin sen kendini tanımıyorsun. Bir kere de tohum gibi gözünü kendi içine aç ki, yerin altından bir fidan olup yükselesin' dediği gibi kendimizi tanımak suretiyle geleceğe yürüyelim."
Sayfa 5 - Muhit Dergi - Selim Cerrah
Olmaz mi hepimize oluyor
Bir gün geliyor küçücük hayatın neresinden tutsan elinde kalacakmış gibi oluyor.
Tutamiyor,bırakıveryorsun sen de .Hiçbir yerine değmeden,dokunmadan hayatının orta yerine bağdaş kurup oturuyor ,bakalım simdi ne olacak diye sadece olanı biteni izliyorsun.Çünkü bazen elinden başka hiçbir şey gelmiyor.
Olmaz mı, hepimize oluyor .
Sanki herkes yürüyor ,sen duruyorsun.Sanki
herkes anliyor ,bir sen duyamıyorsun .Sanki hayat her girdigi kabin şeklini pek kolay alan bir sıvı ,sen kendinden başka hiçbir yere sıgamayan koca bir taş ;öyle kaskatı
Oysa büyüme zamanları hep böyle
Girdiğimiz kapıdan çıkmadığımız,kendimizle en baştan yeniden ,yeniden tanıştığımız,yenileri eski ,eskileri yeni yaptığımız yolun hem en başından hem en sonundan aynı anda yürümeye calıstıgımız zamanlar hep böyle ..
Olayları gördüğümüz gibi değil, algıladığımız gibi yaşarız.
"İnsanların sizi gözlemlemekten çok, zihinlerinin kendileriyle ilgili ve meşgul olduğunu; çok yakınınızda bulunsalar bile insanların sizin her hareketinize dikkat etmeyebileceğini veya fark etseler de bunun üzerinde düşünmeyebileceklerini unutmayın."
Bir yerde okumuştum diyor ki ;
"Bir düşünsene, vefat ettiğinde Allah sana diyor ki ; Ben seni muhteşem bir keman virtüözü olarak yaratmıştım ama sen bir kere bile keman çalmayı denemedin."
Potansiyelimizin farkına varmalıyız..
